Ludmilla Drago

Fikcyjna postać z kultowego filmu "Rocky IV", w której wcieliła się Brigitte Nielsen – duńsko-szwedzka aktorka, modelka i piosenkarka. Jej chłodna uroda, wysoki wzrost i pewność siebie sprawiły, że Ludmilla stała się jednym z najbardziej charakterystycznych symboli wizerunku Związku Radzieckiego w filmie – silnej, dumnej i bezwzględnej kobiety stojącej u boku "idealnego żołnierza sportu", Ivana Drago.

Ludmilla pochodziła z Związku Radzieckiego, prawdopodobnie z rodziny o wysokim statusie społecznym lub z kręgów sportowych. W filmie wspomina się, że była pływaczką olimpijską, zdobywczynią złotego medalu, co wpisuje ją w typ propagandowego ideału kobiety sukcesu – zdyscyplinowanej, zdrowej, podporządkowanej państwu i jego ideologii. Jej małżeństwo z Ivanem Drago miało wymiar nie tylko osobisty, lecz także symboliczny i polityczny – było reprezentacją doskonałej pary stworzonej przez system: silnego wojownika i jego równie silnej, lojalnej partnerki.

W "Rocky IV" Ludmilla odgrywa rolę rzeczniczki i opiekunki wizerunku swojego męża. To ona przemawia na konferencjach prasowych, kontaktuje się z mediami i tłumaczy światu, kim jest Ivan. Przedstawia go nie jako człowieka, lecz jako "produkt radzieckiej nauki", idealnego sportowca stworzonego przez postęp technologiczny i kolektywny wysiłek państwa. Jej chłód i opanowanie kontrastują z emocjonalnością postaci z Zachodu – Rocky’ego i Apolla – co podkreśla ideologiczny wymiar filmu. Ludmilla jest zawsze elegancka, wyniosła i pewna siebie, a jej relacja z mężem wydaje się bardziej zawodowa niż uczuciowa. Ich związek funkcjonuje jak sojusz dwóch reprezentantów reżimu, w którym uczucia ustępują miejsca ambicji i obowiązkowi.

Choć Ludmilla na pierwszy rzut oka wydaje się bezduszna, jej postać można interpretować jako ofiarę tego samego systemu, który ukształtował Ivana. Wychowana w duchu posłuszeństwa wobec państwa, prawdopodobnie nigdy nie miała szansy rozwijać własnych emocji i pragnień. Jej chłód to w rzeczywistości tarcza – sposób na przetrwanie w świecie, gdzie słabość była niedopuszczalna.

W późniejszym filmie "Creed II" Ludmilla powraca po latach, już jako była żona Ivana Drago. Po porażce męża z Rockym w 1985 roku odwróciła się od niego i ich syna, Viktora, wybierając życie w luksusie u boku wpływowych ludzi w Rosji. Jej powrót w "Creed II" jest chłodny i wyrachowany – pojawia się na walce swojego syna bardziej z ciekawości i chęci pokazania się, niż z prawdziwej troski. Ta scena ujawnia, jak bardzo Ludmilla pozostała wierna wizerunkowi, który stworzył z niej system: kobiety sukcesu, ale pozbawionej głębszych więzi.