Seneca Crane

Główny organizator 74. Głodowych Igrzysk, zapamiętany przez mieszkańców Panem zarówno z powodu swojej charyzmatycznej prezencji, jak i charakterystycznej, misternie przystrzyżonej brody, która stała się niemal symbolem jego osoby. Pochodził z Kapitolu, z elity w pełni oddanej utrzymaniu porządku narzuconego przez prezydenta Coriolanusa Snowa. Charyzmę swojej postaci idealnie przekazał Wes Bentley.

Crane odznaczał się kreatywnością i poczuciem widowiska. Postrzegał Igrzyska nie tylko jako narzędzie kontroli nad Dystryktami, lecz także jako formę rozrywki, która miała zachwycać Kapitol. W jego kadencji pojawiło się wiele nowatorskich elementów areny – dynamiczne zmiany środowiska, nieprzewidywalne zagrożenia i efektowne sceny, które utrzymywały widzów w napięciu. Był człowiekiem nowoczesnym, sprawnym w kreowaniu spektaklu, ale jednocześnie zbyt pewnym siebie w świecie, w którym błąd mógł kosztować życie.

Największym wyzwaniem w jego karierze stała się Katniss Everdeen. Jej niesubordynacja i zdolność wzbudzania sympatii publiczności wymknęły się spod kontroli Crane’a. Zasada Igrzysk – że zwycięzca może być tylko jeden – została podważona, gdy Katniss i Peeta Mellark groźbą wspólnego samobójstwa zmusili Kapitol do uznania dwojga zwycięzców. Decyzja, by im ulec, była dla widzów widowiskowa, ale dla prezydenta Snowa – niedopuszczalna, ponieważ osłabiała autorytet władzy.

Za tę słabość Crane zapłacił najwyższą cenę. Snow, znany z subtelnych i okrutnych form wymierzania kary, skazał go nie na publiczną egzekucję, lecz na wyrafinowaną śmierć – zamknięto go w pomieszczeniu z misą pełną trujących jagód. Taki koniec miał być przestrogą dla każdego, kto choćby przez chwilę przedłoży widowisko nad absolutne posłuszeństwo Kapitolowi.

Seneca Crane zapisał się w historii Panem jako twórca jednych z najbardziej emocjonujących Igrzysk, ale też jako przykład, że w systemie Snowa nawet lojalny sługa może stać się ofiarą, jeśli zawiedzie w utrzymaniu strachu i kontroli.