Łono
- podstawowe informacje
- Opinie i Nagrody
- multimedia
- pozostałe
Film strasznie tendencyjny, zupełnie oderwany od rzeczywistości. Autor postanowił na siłę
udowodnić tezę, że klonowanie to zło a nasz kod genetyczny determinuje nasze życie.
Tymczasem:
- na świecie żyje mnóstwo klonów (bliźnięta jednojajowe) i cywilizacja się od tego nie wali
- mnóstwo kobiet wychowuje nie swoich rodzonych synów i jakoś nie zakochują się w nich
- ci synowie, kiedy dorosną, nie bzykają swoich matek
- mnóstwo dzieci jest do złudzenia podobnych do swoich ojców i ich babcie nie nienawidzą ich za
to
- społeczeństwo nie pietnuje np. dzieci z probówki (poza garstką idiotów-faszystów), wiec dlaczego
z klonami miałoby być inaczej.
Jednym słowem bzdury na resorach, film pokazuje jakąś totalnie nierealną patologię, żeby
udowodnić z góry przyjetą tezę. Daję punkty tylko za dobry klimat i dobrze zapowiadający się
początek.
Po pierwsze to nie był dokument, tylko science fiction.
Bliźnięta nie są klonami dojrzałej, zmarłej osoby. W filmie chodziło o pamięć genetyczną. http://www.eureknews.pl/index.php/rosliny-i-zwierzeta/1074-motyle-monarchy-wedro wke-maja-w-genach.html
Dobrym przykładem są rzadkie przypadki osób, które po przeszczepie narządu zaczęły mieć podobne odczucia jak dawcy np. polubili jakąś potrawę, muzykę, którą wcześniej się brzydzili.
Chłopak od początku czuł do matki coś innego niż powinien, bo tak było w jego poprzednim życiu. Można powiedzieć, że jego dusza przetrwała.
Wątku Babci nie pamiętam, ale domyślam się że nie chciała mieć nic wspólnego z Thomassem, bo wiedziała że to nie jest do końca jej syn, patrząc na niego rozdrapywała ponownie rany, o których wolałaby zapomnieć.
Zgadzam się jedynie co do piętnowania - również nie rozumiałam na jakiej podstawie ludzie mieliby bać się klonów, szczególnie w nowoczesnym świecie, gdzie bogobojność występuje tylko w chwilach troski.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
