Danica McKellar nie ma szczęścia do filmów albo filmy nie mają szczęścia do niej. "Cudowne
lata " dawno za nami a ja nie pamiętam filmu w którym grała, przy którym nie zgrzytał bym
zębami na widok koszmarnej scenerii, efektów specjalnych lub fabuły, która rozchodzi się w
szwach i jest tak nieprawdopodobna, że aż absurdalna.
W tym zaś wiekopomnym dziele telewizyjnym, po raz kolejny Danica z pomocą życzliwych jej
osób ratuje świat (albo tylko Los Angeles) przed super nowoczesnymi nanoboatmi, które w
wyniku rożnych pokrętnych wydarzeń uwalniają się do atmosfery i wchodząc w reakcję z siłami
natury dewastują wszystko na swojej drodze.
Uff, dobrze, że pomaga jej genialny teoretyk pogody, który doznaje olśnienia w najbardziej
dramatycznych sytuacjach oraz - już pod sam koniec - dowódca bazy wojskowej, który poświęca
swoje życie w imię ratowania ludzkości (albo tylko Los Angeles).
Oglądając ten film, odniosłem wrażenie, że wychodząc z pokoju na 10 minut, nie straciłbym nic
godnego uwagi. Burza i same nanoboty przynajmniej nie powodują łzawienia oczu, tutaj ktoś
postarał się bardziej niż w innych tego typu produkcjach. Akcja ciągnie się jak guma od gaci,
mimo pościgu samochodowego, ucieczki przez dwoma osiłkami, mimo pseudo - sensacji,
żadnych fajerwerków nie uświadczymy.
Ogólnie film jest słaby - co nie oznacza, że tragiczny. Można go zobaczyć ale pod warunkiem, że
wszystkie już widzieliśmy a żaden kanał w tv nie prezentuje nic lepszego.