hahahaha!!!
pamiętam! przepiękne!
hahaha!!!
mnie się bardzo podobała scena z "Żandarm się żeni", gdy Cruchot witał się z Generałową, chciał ją pocałować szarmancko w dłoń i między nimi non stop "iskrzyło", aż zdumiony Gerber dał mu na próbę do pocałowania swoje grube, tłuste i owłosione łapska :)))
hahaha!!! zabójcze!
pozdrawiam serdecznie! :)

Najlepszy dialog pochodził z I-wszej części, gdy po schwytaniu na gorącym uczynku nudystów ( po wcześniejszym schowaniu im ubrań i bagaży) Cruchot wchodzi w tłum golasów i z beztroską miną służbisty mówi: Dokumenty proszę.

"Żandarm" to jeden z wiodących obrazów nurtu komedii pomyłek. Cała więc intryga, gagi i złożoność sytuacji bawi do łez. Do tego dochodzą gestykulacje Luisa, w tym jego słynne "patrz mi w oczy" połączone z dwoma palcami skierowanymi ku własnym oczom i wiele innych. Większość dialogów nabiera rumieńców dopiero w połączeniu z obrazem. Ciężko aby zacytowane, brzmiały równie zabawnie jak podczas seansu. Jedna z najfajniejszych sytuacji w filmie, to dialog "autostopowicza" Cruchota z siostrzyczką, podczas szaleńczej jazdy cytryną, przeplatany modlitwami - jest absolutnie genialny i ostatni fragment doskonale zamyka całą scenę:
- dużo siostra miała wypadków?
- nie, jeżdżę dopiero drugi dzień :)

w żandarmie z saint-tropez np. :
-sny żandarmów
-podchody do nudystów
-wybieranie stroju dla Nicole
-scena z traktorem
ogólnie film jest świetny
z dialogów np. ten :
jakaś babka o strojach, że źle by wyglądały w ich pięknym słońcu,
cruchot z przekąsem: w ich pięknym słońcu. Jakby oni je wymyślili :)
zgadzam się że dialogi nabierają rumieńców dopiero w połączeniu z obrazem.