Ktoś umiera, żeby mógł żyć ktoś inny - tak w kilku słowach można streścić przesłanie przejmującego dokumentu Tadeusza Króla poświęconego transplantologii. Dokument jest zapisem intymnych rozmów z osobami po przeszczepie.
Z ludźmi, którzy ani na chwilę nie przestają myśleć o swoich wybawcach. Wielu z nich uznaje dzień przeszczepu za najważniejszy w życiu. Bohaterowie nie potrafią mówić o swoich przeżyciach bez emocji. Nie są w stanie ubrać w słowa tego, co czują i jak bardzo są wdzięczni losowi. W filmie pojawiają się również pełne bólu i tęsknoty głosy rodzin dawców. Zrozpaczonych żon, mężów, matek i ojców opowiadających o konsekwencjach podjęcia najtrudniejszej decyzji w życiu. Pociechą jest dla nich jednak świadomość, że jakaś część bliskiego żyje w ciele innego człowieka. Jedno życie dobiegło końca, by inne mogło toczyć się dalej. Każdy przeszczep to z jednej strony tragedia i rozpacz. Z drugiej - ogromna radość i nadzieja. Bohaterowie filmu Tadeusza Króla to ludzie wielkiego serca, dla których mimo wielu trudów i przeciwności życie jest największą wartością.