Oldschoolowy horror, przez wielu uważany za klasyk z VHS. Głównie ze względu na olbrzymi sentyment. Czy film Williama Wesleya przetrwał próbę czasu?

Zależy o jakim elemencie mowa...
Muszę przyznać, że ogólny zarys historii miał potencjał. Prosto ale z pomysłem. Niestety jednocześnie na ogólnym zarysie się chyba skończyło bo im dalej w las tym bardziej widać, że twórcy nie wiedzieli w jaką stronę pchnąć historię. Szkoda też, że nie rozwinęli w żaden sposób genezy tytułowych strachów, ich motywacji, pochodzenia nadprzyrodzonych mocy, itp. Fakt, w horrorach nie zawsze trzeba wszystko wykładać na tacy ale pozostawienie wszystkich wątków bez rozwiązania sprawia, że fabuła wydaje się być zwyczajnie niezrozumiała.
Dziwnie wypada też z początku forma narracji. Drętwe dialogi rzucane na przemian przez krótkofalówkę lub przez bohatera samemu do siebie nieco irytują. Na dodatek też, niektóre rozwiązania fabularne są po prostu idiotyczne, serio. Facepalm gwarantowany.

Ale nie można powiedzieć, że film nie ma żadnych plusów, bo jak najbardziej ma. Fajnie wypadają lokacje, jakaś dziwna farma w środku pustkowia wypada klimatycznie. Na korzyść działa też umiejscowienie całej akcji w nocy, wyszło to filmowi na dobre. Bardzo podobały mi się również tytułowe stwory. Robią naprawdę creepy wrażenie. Nie byłbym sobą gdybym nie wspomniał też o zacnym gore. Jest tutaj trochę efektownie przelanej krwi. Efekty wypadają dobrze i całkiem przekonująco.

Podsumowując film nieco się zestarzał. Głównie przez to, że to co wybaczało się za dzieciaka, trudno teraz wybaczyć nawet przez pryzmat sentymentu. Niemniej fani oldschoolowych horrorów, strachów na wróble i gore mogą sprawdzić. Film nie jest zły, ma swoje plusy chociaż niczego nie urywa.