Jeden dzień z życia paryskiego osiedla mieszkaniowego oraz jego mieszkanki. Reżyser odsłania za fasadą wysokiego standardu i udogodnień socjalnych istnienie prostytucji. Uprawia ją bohaterka filmu - mężatka z dwojgiem dzieci - aby utrzymać pewien poziom życia. Prostytucja jest dla Godarda problemem szerszym - zaborczy pęd współczesnego życia skłania wszystkich do uprawiania różnych jej form, zaś w połączeniu z kultem przedmiotów i powszechnym nadużywaniem słów powoduje, że porozumienie między ludźmi staje się niemożliwe. Wielu krytyków uważa ten film za arcydzieło Godarda, w którym udało mu się złożoną i głęboką problematykę społeczną wyrazić w sposób komunikatywny, z wyraźną troską o zachowanie rygoru formalnego.

[Opis Filmoteki Narodowej]