Umiejscowienie problematyki relacji ojciec -syn w kosmosie z mruganiem oczkiem do Czasu Apokalipsy to świetny pomysł. Odtwórzość ? Gdzie niby w sf poruszono tą tematykę z takiej perspektywy? Jeżeli ktoś zmaga się całe życie z problemami podobnymi do tych z którymi mieli do czynienia główni bohaterowie to poczuje ten film całym sobą. Psychoterapia, powrót do siebie, próba naprawienia nienaprawialnych relacji z bkiskimi, ból wyłączonych emocji. Wogole próba wyjścia z takiego stanu jest równie trudna i mroczna jak samotna podróż na skraj układu słonecznego. Kosmiczna sceneria dla tego tematu jako tło to bardzo dobry pomysł. Spowolnienie akcji tak jakby główny bohater szedł przez smołę. To też jeden z punktów wyjątkowo trafnych w kontekście tego typu pracy nad sobą. Dla zainteresowanych nie tylko skrzywdzonym synem ale też motywem uciekającego ojca polecam zagłębić się w temat niestety malo znany i rozumiany przez społeczeństwo . Film świadomosciowy nie dla każdego. Dla szukających rozrywki, hard sf, nie lubiących psychologii w kosmosie w slow motion polecam nie odpalać tego filmu - zanudzicie się i stracicie czas.