Dokument pozwala zadać sobie pytanie, które z resztą zadano matce: dla kogo (Pani) to robi... Pokazuje zachowanie matki Kingi Choszcz w Afryce i w Gdansku, cały szum przed przyjazdem dziewczynki, zadanie jaka mmiała tu tak naprawde wykonać i jej cihe odesłanie (mimo , że trzy rodziny ze szkoły, do której Malaika uczęszczała, wyraziły chcęć adopcji zgodnei z opinią szkły oraz samą wolą dziewczynki o wartości pozostania w Polsce). Malaika tu tez była niewolnikiem (pokazy na starówce, artykuły w tv i gazetach, opłaty na rzecz fundacji). Polecam wsłuchać się w wypowiedzi matki. "Czy to, że my mamy więcej rzeczy, znaczy że mamy lepiej? Oni za to jedza z jednej miski i nie muszą zmywać naczyń". Przeplatanie tego wypowiedziami z pamiętnika Kingi pokazuje, czego naprawde chciała , wykupując dziewczynkę z niewoli. I nie czuła, że musi się targować... (dla kontrastu - odmowa zakupu butów, które podobały się Malice bo matka uznała ze 3 dolary mogłaby zaplacić, ale nie 5....). smaczków jest tam o wiele więcej.
To naprawde dobrze skomponowany dokument. Afrykański sen, który cały czas jest koszmarem.