Właściwie to śmiechu nie ma w tym filmie co niemiara. Jest pewna ilość, ale jak na komedię to salw nie ma. Co do jego jakości - raz jest lepsza, raz jest gorsza. Niektóre sceny potrafią nieskrywanie rozbawić, a inne należałoby wykreślić ze scenariusza bo tylko próbują być zabawne. Ciekawą rzeczą jest jednak to, że humor nie jest największym atutem tego filmu, w związku z czym niektórzy mogą być rozczarowani...
Według mnie największym atutem są: naprawdę nieźle przemyślany scenariusz a także charakterystyczne, ciekawe postacie. Co chwila widz jest zmylany przez liczne plot twisty, a następnie naprowadzany z powrotem na właściwy tor. To jest o tyle dobre, że właściwie wszystkie te zwroty akcji jakoś wychodzą obronną ręką, nie są naciągane a do ich szczegółów mógłby się przyczepić ktoś naprawdę drobiazgowy. Postarano się o różnorodność ról - mamy na przykład wiecznie spanikowanego czarnego biurokratę Calvina który dochodzi do wniosku że nie wspiął się w życiu na wyżyny swoich możliwości, jego żonę Maggie która tak jak spora część kobiet w filmach odczuwa potrzebę naprawienia swojego związku u terapeuty, tajemniczego mięśniaka Boba (dawniej znanego jako szkolne pośmiewisko) który jest sprawcą całego zamieszania (czyt. fabuły) a także parę innych postaci o podobnym poziomie zróżnicowania. Ich charaktery w większości pozostają takie same jak na początku, nikt pod tym względem nie ulega przeobrażeniom (nie biorąc retrospekcji pod uwagę) i dzieje się tak nie tylko dlatego że całość dzieje się w ciągu dwóch dni, ale również dlatego że taki jest jeden z morałów - trzeba być sobą. Wiadomo, oklepane, ale w dzisiejszych czasach jednak warto czasem o tym wspominać. Równie dobrym pouczeniem i tematem do rozmyślań może okazuje się też Calvin i jego życie, bo choć on sam nie tyle co rozmyśla nad nim wiele a po prostu zdaje sobie sprawę że nie jest satysfakcjonujące, to jednak co chwila z różnych fragmentów filmu wyskakują wnioski że trzeba coś zmienić. I niech widz zastanowi się razem z nim - czy swoje życie realizuje tak jakby tego chciał? A może to czas na jakieś zmiany?

"Agent i pół" okazuje się takim nieco niedopełnieniem od strony swojego gatunku, dlatego że pewnie jest wiele produkcji gdzie humoru jest więcej i być może nawet lepiej. Jednakże stanowczo nie jest niedopełnieniem ogólnie, bo to naprawdę ciekawy i dobrze skonstruowany nieskomplikowany kryminał. Bardzo przystępna opowieść i tyle.