Podkoloryzowany, przypadek, który ma szanse się zdarzyć tak prawdopodobnie jak szansa na
wygraną w totalizatorach sportowych, rodzi następną podobną sytuacje sytuacje. Reakcje
idealnie zsynchronizowane bohaterów w filmie by akurat właśnie w tym momencie w taki a nie
inny sposób zareagować to niestety niesamowicie nieprawdopodobne... Jednak możliwe. Ten
film pokazuje by zawsze wierzyć w głos, który jest w nas. Wiara chłopca w to iż nigdy niewidziani
rodzice szukają go za pomocą muzyki, razem próbują się usłyszeć i znaleźć jest niedopisania...
Pewnie w nas już nie ma takiej wiary, przytłoczeni codziennymi obowiązkami bez większych
marzeń (nie zaliczając do tego kupna nowej kanapy lub wypasionego telewizora) zatracamy w
sobie prawdziwych nas. "Przez pół życia chcesz być taki jak inni, a potem próbujesz odnaleźć
prawdziwego siebie lecz już ukrytego pod maską stworzoną przez otaczających ciebie ludzi".
Wiem odbiegłem trochę od tematyki ale dla każdego człowieka wszystko jest inaczej widziane,
dzięki temu co przeżył, czego się nauczył i jak to na niego wpłynęło. Powinniśmy mieć
świadomość, że każdy nasz krok może zmienić nasze dotychczasowe życie- jadąc tramwajem
uśmiechając się do nieznajomej. Setki a może nawet tysiące takich małych rzeczy nas spotyka.
Więc CHWYTAJMY DZIEŃ !!!