Mam na myśli rzucany ostatnio dosyć często zarzut odnoszący się do prostej fabuły filmu, braku większego przekazu i absurdalności wydarzeń w filmie. Dziwi mnie to niesłychanie, ponieważ większość serwowanych nam przez lata amerykańskich filmów akcji, rozbudowanej fabuły NIE POSIADAŁO i jakoś nie przeszkadzało nam to w masowym wybieraniu się do kin.
Pragnę zatem wytłumaczyć krytykującym pewną kwestię, mianowicie - zasady jakimi rządzi się amerykański przemysł filmów science-fiction : Polega on głównie na skupianiu się na wizualnej i graficznej stronie filmów, temat fabuły i historii opowiedzianej w filmie schodzi przeważnie na DRUGI PLAN. Chciałabym, abyście zrozumieli że KINO JAKO SZTUKA dzieli się różnorodne gatunki, które podejmują masę różnych tematów. Istnieją romanse - gdzie skupia się uwagę na miłości; dramaty - gdzie ukazywane są ludzkie tragedie mające nas poruszyć; czy filmy obyczajowe, często wielowątkowe (na ten gatunek zwracam Waszą uwagę) - które mają zmusić widza do refleksji i przemyśleń.
Jest również i omawiany przeze mnie gatunek Science-Fiction, gdzie NACISK WYWIERA SIĘ NA GRAFIKĘ FILMU I JEGO REALIZACJĘ, nie są to bowiem wspomniane przeze mnie wyżej filmy wielowątkowe, po których wnikliwiej na pewne rzeczy patrzymy. Te filmy nigdy takie nie były i nie będą.
Wiem, że zabrzmi to dziwnie, ale moim zdaniem wszyscy zarzucający Avataro'wi brak refleksji przypominają mi małe, łapczywe dzieci, rozczarowane zawartością rozpakowanego prezentu. MIESIĄCE PRZED PREMIERĄ DUDNIONO POWSZECHNIE O GŁÓWNYM OSIĄGNIĘCIU AVATARA - zastosowaniu najnowocześniejszych technik komputerowych. Dlatego też jest to dla mnie po prostu śmieszne, że po niesamowitym filmie z pogranicza fantastyki i akcji, niektórzy spodziewali się iście przekonywującej historii z głębszym przesłaniem.
- Coś co jeszcze chciałabym dodać od siebie, to to, że bronię filmu i samego Camerona, ze względu na to, że rozumiem koncepcję Avatara, oraz dla innej bardzo ważnej rzeczy :
James pracował nad tym filmem LATAMI, starając się dopracowywać najmniejsze szczegóły. Włożył w jego realizację mnóstwo serca i wczuwając się w jego rolę potrafię zrozumieć czym jest krytyka i jak bardzo boli złe przyjęcie przez widzów własnego dziecka, jakim jest ten film.
Dla wyjaśnienia dodam jeszcze tylko, że nie neguję żadnych poglądów i opinii nikogo na temat jakiegokolwiek filmu.

Denerwuje mnie jedynie fakt, że źle zrozumiane dzieło przez nieodpowiednią publiczność skazuje się bezpodstawnie na zgubę.