„Babadook”, wielki triumfator tegorocznego festiwalu fantastyki i grozy w Austin, bardzo mocno działa na wyobraźnię widza. Już pierwsze kadry dzieła destabilizują poczucie wewnętrznego spokoju, dostając się głęboko pod skórę i prowokując legion dreszczy. Skąpany w szarościach i wszechobecnej martwicy, przeładowany cieniem film rzetelnie buduje strach, budzi atmosferę autentycznego zagrożenia. Tytułowy Babadook wygląda upiornie, lecz nie on przeraża nas najbardziej. Okazuje się, że największe zło tkwi w widmie dnia codziennego: niemocy, bólu, gniewie. Obraz Jennifer Kent, pięknie opowiedziana historia walki z lękiem oraz odnajdywania w sobie ostatków sił, to straszydło o ludzkiej twarzy.

hisnameisdeath . wordpress . com/2014/12/28/filmowe-podsumowanie-2014-roku-25-najlepszych-horrorow-cz-1/ (spacje!)