Na mocy wyroku sądowego, Anna i jej ośmioletni synek - ofiary przemocy domowej - wprowadzają się do mieszkania socjalnego w klaustrofobicznym blokowisku. Traumatyczne przeżycia nadal odciskają wyraźne piętno, znajdując ujście w uporczywych stanach lękowych. W wyrazie chorobliwej nadopiekuńczości, matka kupuje elektryczną nianię ‘babycall’. Urządzenie przechwytuje bardzo niepokojące sygnały.

To jeden z tych filmów, który wywiera wrażenie tym przemożniejsze, im mniej o nim początkowo wiemy. Wobec powyższego stanowczo odradzam wertowania recenzji, które nieuchronnie wyznaczą ramy interpretacyjne, a w konsekwencji zniwelują siłę oddziaływania. Nie uprzedzając zatem biegu wydarzeń, przyjrzyjmy się kapitalnym kreacjom bohaterów (Noomi Rapace, Kristoffer Joner), będących dla widza - w swych adaptacyjnych zmaganiach – postaciami osobliwie intrygującymi.