Dallas oraz Joslyn uprawiają stosunek płciowy, ale tylko jedna z nich szczytowała. Zaczynają się sprzeczać, że ta pierwsza coś ukrywa, a ta druga się nakręca. Blondynka chce się rozstać, lecz zamiast podać powód wychodzi do pracy. Pracuje jako dekarz, a jej męscy współpracownicy podobnie jak polscy mają zwyczaj zaczepiać kobiety w zasięgu wzroku. Wieczorem Dal leży sama i rozmyśla, przerywa jej przyjście Bridget, która wyczuła rozstanie. Obie zaczynają pić alkohol i rozmawiać na ten temat. W tym czasie Jasmine spędza czas z Rilem, który jest jej mężczyzną. Joslyn dzwoni do głównej bohaterki z pytaniem, kiedy zabierze resztę swoich rzeczy.

Próbuje szantażować byłą kochankę dwudziestoma minutami na odebranie rzeczy, ale zostaje zbyta zdaniem, iż ma je wyrzucić. Dallas chwali się Bridget nowo nabytym straponem, a potem idą na imprezę dla lesbijek już lekko podpite. Obie są zainteresowane barmanką Desiree, która sugestywnie się do nich uśmiechnęła. Dwie inne kobiety wchodzą do klubu z ulicy, Claire próbuje coś zamówić przy barze, a Jasmine szuka łazienki. Tam rozpoznaje Dal, której współpracownicy krzyczeli do niej z dachu. Dowiadujemy się z ich rozmowy, że główna bohaterka pochodzi ze Szwecji. Kobieta zaczyna wymykać się, ale blondynka wciąż za nią chodzi.

Pierwsze skojarzenie po seansie tego dzieła to hiszpański dramat ''Eloïse'' (2009), gdyż oba filmy mają dużo punktów wspólnych jak np wybór między związkiem homo lub hetero. Sama Dallas bardzo przypominała mi bohaterkę gry ''Life is Strange: Before the Storm'' (2017) Chloe Price. Mają podobne fryzury, styl oraz męski styl bycia. O ile początek oraz koniec omawianej produkcji są zrobione tak sobie to rozwinięcie jest najlepsze i zawiera w sobie największą głębię. Sam początek relacji Dal oraz Jasmine wydaje się bardzo wymuszony. Pierwsza z nich jest bardzo natarczywa, a druga o ile stara się uciekać to jest bardzo mało stanowcza i tak naprawdę, gdyby nie doświadczenie z przeszłości pewnie uciekłaby z krzykiem.

Sądziłam, iż różnica w sposobie życia oraz pracy będzie dużą przeszkodą. Dallas poza męskim stylem bycia ma również i męską pracę - firmę dekarską, a Jas jest redaktorką pisma modowego. Większość dialogów jest dość drętwa, a gdzie ich nie ma tak jest seks, który wyszedł bardzo naturalnie i szczerze. Związek z Rilem siłą rzeczy kontynuowany na odległość traci na czułości oraz zainteresowaniu ze strony obojga. Kobieta zaręczona jest ofiarą heteronormatywnego spojrzenia na świat swojej matki. Jest to ciekawy wątek, który mógł zostać pociągnięty podobnie jak przeszłość Dallas. Obie postacie są mało rozbudowane. Ogromnym plusem jest muzyka jaka została użyta w filmie. Brakło też dramaturgii. Jest, ale tylko w jednym momencie, a to zdecydowanie za mało. Moja ocena to 7/10.