Fabuła skupia się na detektywie Willu Dormerze (Pacino), który przyjeżdża na Alaskę prowadzić śledztwo w sprawie morderstwa. W tle toczy się jednak jego własna walka: z bezsennością, z winą i z własnym sumieniem. Jego przeciwnik, manipuluje nim i wykorzystuje jego zmęczenie. Obok nich Hilary Swank jako młoda policjantka, która początkowo patrzy na Dormera z podziwem, a ostatecznie dostaje od niego najważniejszą lekcję – że nie wolno przymykać oka na zło.
Film nie jest klasycznym hollywoodzkim thrillerem pełnym fajerwerków. Nolan opiera napięcie na atmosferze – wieczna jasność dnia polarnego staje się więzieniem, a walka toczy się głównie w psychice bohaterów. To opowieść o winie, odpowiedzialności i cienkiej granicy między bohaterstwem a upadkiem.

Plusy;
- Aktorzy: Al Pacino – mistrzowsko pokazuje rozpad psychiczny, Robin Williams: chłodny, manipulacyjny, znakomity w kontraście do Pacino. Ich aktorski pojedynek przypomina nieco starcie Pacino–De Niro w "Heat". Hilary Swank: oś moralna historii, uczennica, która dostaje od mentora lekcję na całe życie.
- Sceny akcji – krótkie, ale intensywne (mgła, rzeka z kłodami) – dodają dramaturgii i nie wybijają z klimatu.
- Atmosfera dnia polarnego – ciągła jasność jako metafora winy i braku ukojenia.
- Moralny ciężar – to thriller, ale przede wszystkim dramat sumienia.

Minusy:
- Dla niektórych widzów tempo może być zbyt spokojne, „niehollywoodzkie”