Opowieść o parze przeżywającej mały kryzys, przez wplątanie się w ich życie osób trzecich (rodziców, sąsiadki i przyjaciół) sytuacja jeszcze bardziej się komplikuje.
Film ma być komedią omyłek i faktycznie taki jest, tylko że nie śmieszny.
Absurd jest tutaj pojmowany jako głupota, przykład; matka i córka rozmawiają o tytułowym brzuszku, problem polega na tym, że każda ma co innego na myśli, typowa scena dla takich komedii, więc czego się czepiam? Dialog trwa zdecydowanie za długo, przez co każdy idiota powinien się że mówią o różnych sprawach, okazuje się że bohaterowie są głupsi od idiotów. Kolejna dobijająca scena, proszę; do gabinetu wpada on by nie doprowadzić do aborcji, było by to i może śmieszne, ale jest to gabinet dentystyczny a ona siedzi na fotelu dentystycznym, on nie może się przez kilka minut zorientować że to nie gabinet ginekologa, scena była by śmieszna (bo nie pierwszy raz stosowany zabieg) ale znów trwa za długo. Cały film to klisza komedii z lat 90-tych i późniejszych, nic nowego i wykonaniu bardzo kiepskim, fatalny reżyser.
Od mnie 3/10