no jak jestes z poczucia humoru pokroju ''poranek kojota'' to trudno

I ta gwara! U mnie w domu mówiło się podobnie (gdyż ta w filmie jest oczywiście przerysowana na potrzeby książki, potem filmu). Jestem warszawianką i tak, ten film do mnie przemówił głównie dlatego. Nie wiem jak odbierają go mieszkańcy innych miast ;) Dla mnie film jest bliski bo jest "w moim klimacie", dlatego nie potrafie go ocenić obiektywnie :)

faktycznie dialogi i warszawska gwara są najmocniejszą wg mnie stroną filmu. Bo akcja bez polotu, długo, długo nic, jakiś fajny dialog i znowu nuda.

Ze starymi filmami jest tak- hate it or love it:)

Rzeczywiście, jak zobaczyłem w obsadzie nazwisko Dymsza, to myślałem, że będę pokładać się ze śmiechu jak przy "Antku policmajstrze" czy "Dodku na froncie". Tymczasem było średnio. Jakoś nie do końca rozumiem ten film.