Chłopaki też płaczą/film/Ch%C5%82opaki+te%C5%BC+p%C5%82acz%C4%85-2008-4215242008
pressbook
O FILMIE
Producenci JUDD APATOW (40-letni prawiczek, Wpadka), SHAUNA ROBERTSON (Wpadka, Supersamiec) oraz debiutujący reżyser NICHOLAS STOLLER (współautor scenariusza Ubaw z Dickiem i Jane) przedstawiają pierwszą katastroficzną komedię romantyczną ? uczciwe spojrzenie na pewnego faceta, który stara się dorosnąć i wyleczyć po rozstaniu złamane serce. Gdyby on tylko mógł zapomnieć ? Chłopaki też płaczą. W główną rolę Petera Brettera - muzyka, który spędził prawie sześć lat idealizując swoją dziewczynę Sarah Marshall (KRISTEN BELL) - wcielił się JASON SEGEL (Wpadka). To on jest facetem, którego widać na zdjęciach z jej torebkę i to jego Sarah niechcący omija w podziękowaniach podczas na wręczania nagród. Świat Petera drży w posadach, kiedy zostaje porzucony. Wg niego, to że w jego życiu nie będzie już Sarah, zrujnuje je na zawsze. Chcąc zapomnieć, Peter wyjeżdża do Oahu, gdzie staje twarzą w twarz ze swoim największym koszmarem: swoją byłą i jej nowym facetem, brytyjskim rockmanem Aldousem Snow (RUSSELL BRAND). Udręczony rzeczywistością nowego życia Sarah, Peter znajduje ukojenie flirtując z Rachel (MILA KUNIS), piękną pracownicą resortu wypoczynkowego, która kusi go, aby ponownie dołączył do świata żywych. Nasz bohater znajduje także ukojenie w kilku setkach koktajli owocowych. W pozostałych rolach wystąpili - PAUL RUDD (Wpadka), JONAH HILL (Supersamiec, Wpadka), BILL HADER (Supersamiec), JACK MCBRAYER (30 Rock) oraz MARIA THAYER (Accepted), a miejsce po drugiej stronie kamery zajęli ? zdjęcia - RUSS T. ALSOBROOK (Supersamiec), scenograf - JACKSON DE GOVIA (40-letni prawiczek), montaż - WILLIAM KERR (Nadchodzi Polly), muzyka - LYLE WORKMAN (40-letni prawiczek), kostiumy - LEESA EVANS (American Pie), producenci wykonawczy - RICHARD VANE (Jak stracić faceta w 10 dni) i RODNEY ROTHMAN (Year One).
O PRODUKCJI
Od pierwszego słowa ?akcja? po finałowe ?cięcie?, reżyser Nicholas Stoller czuł, że podczas realizacji filmu Chłopaki też płaczą, będzie miał sporo swobody. Dialogi, jak to bywa w produkcjach Apatow, pozwalały bowiem aktorom na pewne wariacje interpretacyjne. Na przykład w oryginalnym scenariuszu filmu, kiedy Sarah zrywa z Peterem, ten jest nago, a potem się ubiera. Stoller tak to komentuje, ?Uznaliśmy, że będzie dużo zabawniej, jeśli Peter przez całą scenę zerwania będzie nagi. A poza tym, Jason lubi się rozbierać.? Proces kompletowania obsady rozpoczął się od poszukiwania przez Segela i pozostałych filmowców, idealnej kobiety, która mogłaby zagrać Sarah Marshall ? skupioną na sobie, ale sympatyczną, władczą, ale uroczą kobietę, która rzuca Petera. Do tej roli ? gwiazdy przeboju telewizyjnego Crime Scene: Scene of the Crime ? zaangażowano Kristen Bell. ?Między jej Sarah Marshall, a Peterem Jasona wytwarza się mnóstwo chemii. Tworzą interesujący, okropny, ale zabawny związek,? mówi producent Apatow. Bell została uwiedziona scenariuszem swojego ekranowego partnera. ?Większość komedii romantycznych jest bardzo przewidywalna, a w tym scenariuszu mamy do czynienia z samą rzeczywistością,? mówi aktorka. ?Jason napisał trójwymiarową historię. Każdy stara się jak może, a my widzimy wszystkie aspekty całej tej sytuacji.? Mila Kunis została zaangażowana do roli Rachel Jansen, obiektu zainteresowania Petera na Hawajach ? kobiety, która ostatecznie pomaga mu zapomnieć. Tak reżyser Stoller mówi o tej decyzji obsadowej: ?Do obu głównych ról kobiecych przesłuchaliśmy setki aktorek, ale to właśnie te dwie twarze były z nami przez cały ten czas. Szybko podjęliśmy decyzję, że to one muszą zagrać w naszym filmie.? Segel poza tym chciał znaleźć kobietę, która będzie dokładnym przeciwieństwem osoby, w której się zakochał. ?Mila swobodnie podchodzi do życia,? twierdzi. ?Jest antytezą Sarah Marshall i nie potrzebuje być ubóstwiana.? Kiedy pojawił się na przesłuchaniu, filmowcy nie wiedzieli, co zaproponować pochodzącemu z Wielkiej Brytanii komikowi Russellowi Brandowi. Przyszedł w skórzanych spodniach z kilkoma paskami na biodrach, z długimi włosami i oczami podkreślonymi czarną kredką. Nikt z ekipy nie znał jego pracy, więc Stoller zasugerował aktorowi, żeby traktował scenariusz luźno, improwizując, gdzie ma na to ochotę. ?Kiedy Russell zaczął mówić,? wspomina Stoller, ?był to najzabawniejszy potok słów, jaki słyszałem.? Segel kontynuuje, ?Russell był odkryciem stulecia. Biła z niego niezaprzeczalna energia seksualna i wyglądał świetnie jako gwiazda rocka. Zupełnie zmieniliśmy dla niego rolę Aldousa Snowa.? Do obsady dołączyli także Paul Rudd i Jonah Hill jako surfer Chuck (który zresztą woli swoje hawajskie imię Kunu) i kelner Matthew, fan tropiący Aldousa Snowa. Kiedy poznajemy Petera Brettera, dowiadujemy się, że podczas gdy w czasie dnia jest kompozytorem w przebojowym programie Sarah, wieczorami marzy o wystawieniu musicalu lalkowego o? poszukiwaniu przez Drakulę prawdziwej miłości. Tego rodzaju musical nie był początkowo umieszczony w scenariuszu, chociaż muzyk i fanatyk musicali Jason Segel rzeczywiście pisał musical o Drakuli dla własnej przyjemności i zabawy. ?Chcieliśmy finału, którego widzowie się nie spodziewają i nigdy wcześniej nie widzieli,? mówi Nicholas Stoller. ?Miał to być finał w stylu Les Misérables z 30 lalkami na scenie.? I dodaje, ?I jeśli miałby to być koniec naszej kariery, to niech tak będzie.? Filmowcy spotkali się z kilkoma firmami produkującymi kukiełki. Ostatecznie Jim Henson?s Creature Shop zaproponował postaci, których ruchy i urok wciągnie widzów w tę komediową koncepcję. Efektem pracy projektantów lalek i filmowców jest musical o Drakuli zatytułowany Smak na miłość. Scenograf filmu Chłopaki też płaczą, De Govia zbudował wnętrze wiekowego teatru w hali zdjęciowej, wyposażając go w zużyte aksamitne siedzenia i kulisy. Początkowo rozważano praktyczne obiekty zdjęciowe, w miarę jednak jak powstawała koncepcja musicalu, dla autora zdjęć okazało się jasne, że aby dobrze oświetlić obiekt, teatr musi zostać zbudowany od zera. Lalkarze nigdy nie mieli do czynienia z takim uczniem jak Segel. Mówi Peter Brooke z firmy Jima Hensona, ?Zdawaliśmy sobie sprawę, że główny bohater Drakula zostanie prowadzony przez aktora, który nie jest zawodowym lalkarzem. Ale Jason był niesamowity, bardzo szybko przywykł do tego nowego rodzaju sztuki aktorskiej.? Główne postaci kobiece w musicalu to demon i anioł. Nie było to kwestią przypadku, że lalka demona ? z blond włosami i kłami ? przypomina Sarah Marshall, podczas gdy kruczoczarny anioł to podobizna Rachel Jansen. Szukając inspiracji, scenarzysta Jason Segel zaszył się w bungalowie na północnym brzegu Oahu, żeby napisać katastroficzną komedię romantyczną. Robiąc sobie przerwy w pisaniu, często jadał i pijał w jedynym olbrzymim kompleksie hotelowym wyspy - Turtle Bay Resort. To właśnie wtedy zdecydował, że jednym z miejsc, w których rozegra się akcja filmu będą Hawaje. Przed rozpoczęciem zdjęć, ekipa produkcyjna otrzymała tradycyjne błogosławieństwo od legendarnej spirytualistki Kahu cioci Netty. Aby proces produkcji przebiegał sprawnie i z powodzeniem, ta rodowita mieszkanka Hawajów kładła ręce na głowach członków ekipy i aktorów i recytowała słowa miłości i modlitwy. Zadziałało. Przez 33 dni zdjęciowe na Oahu, pogoda była idealna, a aktorzy i ekipa przepełnieni duchem Aloha. Realizatorzy przemieszczali się podczas zdjęć także poza rejon Turtle Bay filmując takie piękne miejsca jak klify nad Laie Point na plaży Mokuleia (realizowano tam między innymi zdjęcia do serialu Lost: Zagubieni) i turkusowe wody oraz białe piaszczyste plaże Keawa?ula Bay. Sceny surfingu rozegrano na zapierającym dech w piersiach wybrzeżu Haleiwa, a były one fotografowane przez znanego autora zdjęć podwodnych DONA KINGA. Ostatnie kilka tygodni zdjęć zrealizowano w Los Angeles. Widzowie rozpoznają na ekranie takie miejsca, jak Dresden, gdzie Peter i jego brat Brian urządzają męski wieczór, czy Egyptian na Hollywood Boulevard, słynne kino, gdzie Sarah i Peter idą po czerwonym dywanie. W końcu, Le Barcito w Silverlake zostało przekształcone we wnętrze hawajskiego baru Lazy Joe, w którym Peter dostaje swoje pięć minut na scenie i łomot od właściciela knajpy. **** Chłopaki też płaczą dumnie nosi tytuł pierwszej katastroficznej komedii romantycznej. Tak mówi o wyprodukowanym przez siebie filmie Apatow: ?Podoba mi się to określenie. W jakiś sposób pokazuje, ile bólu zostaje wyrażone przez Jasona w tym filmie.? Filmowiec wierzy, że widzowie łatwo odniosą się do pracy Stollera, ponieważ każdy z nas miał kiedyś złamane, rozerwane na strzępy, podeptane i wyrzucone na śmietnik serce. Peter desperacko stara się poradzić sobie ze stratą dziewczyny i mamy nadzieję, że mu się to uda..? O swoim pierwszym filmie tak mówi reżyser: ?Mam nadzieję, że kiedy widzowie zobaczą ten film, pomyślą, ?Byłem kiedyś takim facetem,? lub ?Byłam taką dziewczyną po zerwaniu.? To uniwersalny film o zrywaniu, a jednym z naszych zadań, jak w wielu filmach Apatowa, było to, aby być wiarygodnym.? Segel podsumowuje projekt, który go zachwycał, torturował i zżerał przez wiele lat: ?Miłość to bardzo płynna rzecz, i może pójść w każdym kierunku. Nie chciałem, żeby ktokolwiek w tym filmie był czarnym charakterem, każdy po prostu robi wszystko, żeby odnaleźć własne szczęście.?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.