...chyba najbardziej przeceniany film jaki udało mi się obejrzeć.
Byłem pewien, że dostanę coś w stylu "Łowcy jeleni", tymczasem.. a no właśnie.
Przede wszystkim poraziło mnie to swobodne dodawanie wątków, które nie miały nic wspólnego z wątkiem głównym (patrz - króliczki playboya, plantacja francuzów), wprowadzało zamęt do i tak wystarczająco skomplikowanego filmu.
Druga sprawa, to idiotyzm, który przejawiał się w pewnych momentach filmu. Nie zrozumcie mnie źle, nie jestem osobą, która wytyka palcem szczegóły w stylu: czy w sali przesłuchań była apteczka, czy nie (a spotkałem się z takimi), ale dowódca oddziału, który każe surfować swoim żołnierzom, gdy są pod ostrzałem to już jest jakaś parodia.
Oprócz tego oczywiście niezapomniana "swojska" pogawędka, na tematy wzniosłe i światłe na plantacji francuzów, w środku dżungli z kucharzem, akordeonistą i małą armią do spółki.
No i tu chyba podpadnę najbardziej: zdjęcia. Cały film męczyłem się z tymi ujęciami, które były nietrafione, a apogeum to już osiągnęło podczas rozmowy przy stole u francuzów - zmiana kamery co kilka sekund na ujęcia: od boku, od pasa w górę, od dołu, z oddali i od przodu, na twarz.
Co to Copolla nie widział ostatecznego montażu, że dopuścił coś takiego?
No i jeszcze kilka pomniejszych błędów - ten przerysowany akcent francuzki, gdy mówiła po angielsku, irytująca narracja...
No i oczywiście bez scen z nagimi piersiami to ten film się nie mógł obejść (ale u Copolli to już standard).

Tyle z wadami - teraz zalety:
Gra aktorska całej ekipy (może oprócz M. Sheena, który mi jakoś do tej roli nie pasował) była kapitalna (szczególnie załogi statku - Chef to majstersztyk).
Muzyka - naprawdę dobra, pomijając, że aż sobie Doorsów musiałem puścić po obejrzeniu ;)
No i akcja, pomiędzy tymi dennie głupimi momentami naprawdę wciągała, można było się wczuć w sytuację załogi statku.
I takie pytanko na koniec: czy Chef ostatecznie przeżył?