Wojan w wietnami miała bez wątpienia jeden plus, a mianowicie przynisła nam wiele filmów o wojnie w Indochinach. Na samym początku były to bohaterskie próby ukazania Amerykanów w walce ze złem. Z czasem gdy konflikt malał, a dochodziło do podliczania strat opinia publiczna zaczęła swoją ostrą krytykę. Hipisi wiedli prym wśród społeczeństwa, a żołnierze stali się celem ataków propagandy antywojennej. Ale film przenosi nas do innego kraju, tak dzikiego i pięknego, razem z Amerykańskim oddziałem. Jak zwykle bywa, główni bohaterowie otrzymują misję i biorą się do jej wykonania. Nie jest to typowy film wojenny, widoczny jest olbrzymi ładunek filozoficzny. Pokazuję podstawę zachowań ludzkich i więź jaka może się zrodzić. Wiele sprzecznośći tylko dodaje esencji absurdu.
Piękne sceny i muzyka doskonale wkomponowana w tło. Tak to jest film legenda. Teksty tego filmu, rozmowy wspóltowarzyszy broni i sceny w których śmierć jest tak wszechobecna w rajskiej dżungli są legendarne.
Nie powstanie już nigdy tak dobry film wojenny, ale może jak fan takiego gatunku już ukształtowałem sobie pogląd na ten temat. Ostatnio zbliżony przesłaniem był film Jarhead, ale już nie posiadał takiej głębi. Ktoś kiedś powiedział, że najleppszy filmy kończą się odlotem śmigłowca...może to byłem ja