głównie dlatego, że - pomijając produkcje oczywiście wielkie produkcje historyczne i hity kasowe w stylu Taxi, itp. - nie są nastawieni na tworzenie obrazów wyłącznie pod publikę i z przeznaczeniem wyłącznie na rynek komercyjny. Wiadomo nie od dziś, że Francuzi nie są purytanami, dzięki czemu ich filmy nie "szczycą się" kategorią PG-13. Doberman jest jednym z najlepszych przykładów na to. Film bezpardonowy, absolutnie bez cenzury, wulgarny, brutalny i nie trzymający się utartego schematu, że to prawo i sprawiedliwość zawsze musi zwyciężyć. Jednocześnie nic nie zostało zbytnio przekolorowane, więc film zachowuje dystans do innych stricte brutalnych filmów, które z zasady mają głównie szokować. Biorąc pod uwagę fakt, że od dawna większość filmów robionych jest pod publikę z nastawieniem na jak największy zysk, dla mnie tworzenie tak bezpardonowych filmów, zawierających jednak ciekawych bohaterów i przyzwoitą fabułę (w przeciwieństwie do innych obrazów, których zadaniem jest zszokowane ekranową masakrą) jest swego rodzaju sztuką. Niedługo takich filmów zabraknie, gdyż żądza pieniądza jest coraz większa, a i dennej publiki do odbioru infantylnych produkcji też nie brakuje.