...czyli wraz z pojawieniem się tytułowego demona. Wcześniej cała otoczka i historia zawiązywane są niezwykle umiejętnie: ciepła relacja syna z ojcem, śmierć dziecka, chęć zemsty – nic z tego nie jest potraktowane po macoszemu, co na horror z końca lat 80-tych jest zaskoczeniem „In plus”. Twórcy nie prezentują też świata w czarno-białych barwach – z jednej strony widz czuje gniew ojca i chęć zemsty po śmierci syna, a z drugiej zaczyna się zastanawiać, czy na pewno tamci, w gruncie rzeczy w większości niewinni nastolatkowie (był przecież wśród nich tylko jeden dupek, reszta budzi sympatię, co też jest swego rodzaju novum) zasłużyli na bliskie spotkanie z demonem. Jednak gdy już na scenę wchodzi Dyniogłowy...tówrcy jakby nie potrafią utrzymać poziomu z pierwszej połowy. Mordy nie są zbyt ciekawe, brak jest jakichś zapadających w pamięć scen, film momentami niepotrzebnie zwalnia. Dodatkowo końcówka, w której SPOJLER L. Henriksen rozwiązuje problem popełniając samobójstwo KONIEC SPOJLERA powinna była być o wiele bardziej dramatyczna, wyglada, jakby twórcom spieszyło się z zakończeniem i niedopracowani tego. Po krótce - drugiej połowie filmu zabrakło „tegoczegoś”, polotu, a może takich b-klasowych smaczków, a szkoda, bo predyspozycje, w postaci imponującego czarnego charakteru były. Generalnie – 6/10