Po dziesiątkach lat spokojnego życia Arie Weiss, ocalony z Holocaustu, wraca do traumy dzieciństwa, gdy Haruka, japońska opiekunka wprowadza się do niego. Bezradność Arie’go i jego zależność od nie-Żyda powodują nawrót stłumionych wspomnień z czasu wojny, co jeszcze wzmaga nieufność wobec dziewczyny. Poprzez ukazanie ich walki o to, by ufać i akceptować się nawzajem film bada temat współczucia i empatii, które mogą rozwinąć się między dwojgiem nieznajomych, pochodzących z różnych kultur, ale doświadczających podobnego bólu.