Przez głupi system filmwebu muzę jeszcze raz pisać posta więc będzie krótszy. Ogólnie byłem rozczarowany jak tak bardzo inteligenty programista tak łatwo przeszedł z robotem na płaszczyznę typowo ludzką. Nie jestem jakimś wybitnym przedstawicielem tej dziedziny ale jednak trochę programuję i na jego miejscu zadawałbym o wiele bardziej analityczne pytania odnośnie tego co czuje, co myśli i dlaczego. Ava od samego początku opisując siebie posługuje się uczuciami ludzkimi, zadawałbym jej mnóstwo pytań w jaki sposób je porównuje. Nie ma tętna, serca, nie oddycha ani hormonów więc jej uczuciom nie towarzyszy szereg fizycznych objawów jak ściskanie w dołku, euforia, przyspieszone bicie serca i towarzyszące temu fizyczne odczucia. Owszem Nathan wyposażył je w czujniki które pozwalają im na odczuwanie seksualnej przyjemności ale Jaki jest stosunek robota do tego? Dlaczego np. robot nie dąży do ciągłego jej odczuwania?
Ogólnie dialogi pozostawiają niedosyt, bo tak jak pisałem Caleb zbyt szybko spoufalił się z Avą.

Brak tu też szerszej dyskusji na temat zabezpieczeń w programowaniu samego mózgu, zabezpieczeń fizycznych (typu zmniejszona siła ścięgien czy cokolwiek zostało użyte do budowy cyborgów.)

Z resztą zabezpieczenia domu też nie są najwyższych lotów. Ot choćby zwykły smartwatch na ręku czujnikami tętna które gdzieś w świecie ktoś analizuje i z przyciskiem w razie coś się dzieje złego. Owszem i tak w końcowej scenie by to nie pomogło ale w mniej groźnych rzeczach już tak. Ostrzegło by też "ludzkość". Brak jakichkolwiek środków obrony (typu paralizator a nawet może broń).

A ostatnia scena z helikopterem to już w ogóle dziwna. Pilot przecież zazwyczaj odgórnie wie kogo ma zabrać.