Tak naprawdę ponownie patrzymy na początek końca kinematografii która jest sukcesywnie niszczona przez kolejne nieudolne polukrowane produkcje z zakalcem w środku (przepraszam, musiałem to skomentować). Czekałem z nadzieją i nawet początkowo cieszyłem się że ktoś podejmuje rękawicę tego kalibru, nie zraziło mnie nawet że poprowadzi to ktoś taki jak Rupert Sanders - to serio mogło się udać. Rokowania były ok a teraz nie wiem czy cieszyć się czy raczej może płakać. Niestety moim zdaniem już teraz widać profanacje klasyki cyberpunk'u, usłyszeć o filozofii egzystencjalnej z ust słodkiej, kiczowatej Scarlett aaaa to powinno być po prostu karalne. W produkcji z 1995 major Motoko jest jak kamień, ma charakter, wręcz pazur, jest zdystansowana. Warto podkreślić że w animacji każda postać i scena ma głębszy kontekst i sens a konwencja anime była tylko nośnikiem przekazu, na swój sposób w tamtym filmie można zaryzykować określenie - stykający się z arcydziełem - które zresztą zainspirowało wielu kolejnych reżyserów a takie rzeczy nigdy nie dzieją się przypadkiem. Trailery zwykle są bardziej ekspresyjne niż sam film, przeważnie kumulują najciekawsze fragmenty a to to nie ma nawet mrocznego klimatu znanego nam z pierwszej produkcji, co jest podstawą w tym obrazie. Wiedziałem, :-( będą zaje-ste efekty i... koniec listy na plus, muzyka dramat i do geniuszu Kenji Kawai brakuje sto lat świetlnych a to jest bardzo ważna składowa budowania całego klimatu. Co tam robi cukierkowe europejskie aktorstwo, serio? Czy oni chociaż oglądali pierwowzór? Przecież to ignorancja której najlepszym przykładem jest wybór na odtwórce roli Batou. W mojej opinii z ujawnionego w trailerze materiału typuje właśnie to na największe przegięcie. Tam powinien stać kawał Faceta (jak za dwóch) a nie śmiechu warta po-pier-dółka której lada chwila pęknie żyłka na czole, no chyba że to będzie pastisz. Cholera, zapowiada się że z epickiej wielopłaszczyznowej opowieści podszytej świetnym kontekstem o sensie istnienia, wyśmiewającym genialnie manipulacje i marionetkowe rządy ;-] osadzonej w cyberpunk'owym universum zrobią za przeproszeniem słodziakową opowiastkę na miarę Boolywood. Produkcję z 1995 mogę polecić każdemu, jest ponadczasowa, to ikona i must have kina (i bynajmniej nie chodzi o anime). Natomiast do tego co zobaczyłem podchodzę z coraz wiekszym dystansem, może się bowiem ponownie okazać że na wielkość obrazu nie będzie miała wpływu wielkość budżetu czy biegłość w posługiwaniu się CG a przerost formy nad treścią osiągnie absurd. I tak oto dzisiejsze kino posiadające większy warsztat polegnie w zderzeniu z klasyką.