Czytajac komentarz jestem w 100% przekonany ze ogladalismy dwa rozne filmy... Dosc powiedziec ze do 65 minuty kompletnie nic sie nie dzialo. Dawka humoru moze i byla, ale to nie miala byc komedia i w takich filmach z zalozenia katastroficznych mimo wszystko troche innego scenariusza sie od autorow wymaga. Brnac dalej w wykonanie, to nie do pomyslenia jest to kiedy ratownik za pierwszym razem robi co chce w wodzie tyle czasu, nie zalujac sobie czasu na zarty, a po chwili ten sam gosc jest przekonany ze drugi raz juz nie ma szans "sie posmiac" i idzie na pewna smierc... Woda na takim poziomie i z takim impetem uderzajaca jak przedstawili to rezyserzy, nie zostawilaby zadnego z tych budynkow w calosci nie mowiac juz o ludziach wokol. A tu na drugi dzien (nie bylo zadnej wzmianki typu "tydzien pozniej") wszystko jest git i cacy i rozpoczyna sie sprzatanie swiata... Nie tego sie spodziewalem czytajac komentarze ze przewyzsza produkcje "pojutrze" czy tez "2012". Moim zdaniem, nie porownywalbym tych tytulow nawet do siebie bo nie ma to wiekszego sensu. Osobiscie wolalem tamte dwie produkcje, z istotnych wzgledow, iz mimo ze przesadzone, to jednak budowane na zamysle katastroficznym ekranizacje powinny wlasnie w przyblizeniu tak wygladac. Reasumujac Nie przekonal mnie ten film do siebie. Slaby i tyle... 5/10

2012 może się schować ok to narazie i radzę wybrać sie do dobrego psychiatry...

O ile 2010 było dla mnie kompletną porażką, nawet podczas oglądania w kinie, o tyle Haeundae mi się spodobało, ale nie jako film katastroficzny, lecz jako dobry koreański dramat, z takim a nie innym tłem.
Nastawianie się przed seansem na mocny film katastroficzny pokroju "Pojutrze" jest złe, bo tutaj twórcy skupili się na emocjach i tragedii towarzyszącej właśnie podczas "ataku" fali tsunami. Przyznaje wyszło im to bardzo dobrze. Do tego dochodzi ciekawa obsada i film ogląda się gładko ^^ Poza tym został tutaj wpleciony typowy koreański humor, co sprawia, że pierwszą część ogląda się z uśmiechem na twarzy.
Dla fanów koreańskiego(południowego) kina pozycja obowiązkowa. Reszta powinna zobaczyć, a zawzięci maniacy kina amerykańskiego niech lepiej sobie odpuszczą, bo na próżno tutaj szukać jakiś super, mega efektów specjalnych.

Zgadzam się w 100%. Myślę też że tak słaba ocena (6,6) wynika ze złego podejścia do filmu. Ten film to dramat z katastroficznym tłem.
Według mnie katastrofa może nie pokazana była w jakiś niesamowicie efekciarski sposób, ale na pewno w sposób dużo bardziej emocjonalny, niż te wszystkie amerykańskie hity.
Pomijając zresztą samą katastrofę, uważam że pierwsza część filmu jest wręcz genialna i bardzo wciągająca.
Co tu zresztą mówić, jeden z lepszych filmów jakie oglądałem ostatnim czasem, 9/10 .

Wzajemnie...Owszem 2012 trzyma w napieciu ale jest dosyc banalny i liniowy jako i film katastroficzny nie wnosi nic nowego procz FX.Natomiast ten film jest duzo slabszy jako katastroficzny ale duzo lepszy jako film ogolnie, bardziej pomyslowy, bardziej emocjonalny i mimo jednej fali tsunami duzo smutniejszy i bardziej poruszajacy niz cale 2012 ktore sie oglada jakos biernie jakby wcale nie chodzilo o koniec swiata i smierc miliardow osob.