Właśnie skończyłam oglądanie tego filmu. Prawdę powiedziawszy, na początku nie spodziewałam się niczego spektakularnego, bo ostatnimi czasy jakoś trudno o dobry film sf... Ale całe szczęście, że myliłam się. Jest fenomenalny. Nie wiem jak z podejściem naukowym, bo jestem zupełnym, ścisłowym antytalenciem, ale wyglądało na to, że porządnie podeszli do sprawy (już sama eksplozja w kosmosie, bez dźwięku, pozamiatała). Cieszę się, że nie ma tu mordobicia, strzelanin i innych tego typu nudnych już elementów. Może to stąd ten specyficzny klimat, do którego dokłada się też świetna muzyka (Zimmer stworzył w ogóle coś nieświetnego?). W ogóle w tym filmie jest wszystko, czego oczekiwać może wielbiciel kina sf: jest naukowe podejście, jest tunel czasoprzestrzenny, statek kosmiczny. Jak dla mnie to jeden z najlepszych filmów sf ostatnich lat, nie pamiętam, kiedy jakiś film wywołał u mnie tyle emocji. Tylko dlaczego on ma taką niską ocenę? Jest bardzo długi, prawie trzy godziny, ale aż dziw, że ani razu się nie dłuży. Żałuję tylko, że nie poszłam na niego do kina. Obejrzeć warto. Nie wolno jednak oczekiwać od niego typowego kina akcji-sf, więc jeśli ktoś szuka takiego filmu, to niech ominie Interstellar. Zdaje się, że ten film jest powolny i pozbawiony akcji, i zapewne niektórzy się ze mną zgodzą. Ja jednak nie miałam czasu na nudę.