Analogie nasuwają się same, zresztą sami twórcy nie ukrywali inspiracji, wiec tutaj możecie wypisywać dlaczego film Scorsesego jest lepszy. Ja zacznę.

W jednym zdaniu, jeśli nie chce ci się czytać nudnego wypracowania, chodzi o to, że nastrój wkładany jest łopatą do głowy.

O co chodzi?

1) Ten film tak bardzo chce być mroczny i poważny, że nie daje absolutnie żadnego kontrapunktu. Przez cały czas muzyka jest jak cały ton filmu - powolna, mroczna, przytłaczająca, jakby twórcy musieli nieustannie podkreślać, że to nie Avengers tylko kino artystyczne. W Taksówkarzu smętnie jazzujący saksofon zastąpił zbędne orkiestracje. Czy sprawiło to, że klimat jest mniej przytłaczający? Nie. Dlaczego? Bo oprócz postaci w obu filmach, bohaterem jest też miasto. A pogrążone w zepsuciu miasto nie brzmi jak filharmonia, tylko jak zadymiona, śmierdząca potem speluna dla degeneratów.

2) Miasto właśnie. Gotham to miasto na skraju buntu, Nowy Jork z Taksówkarza to miasto obłąkane, pełne świrów. Może to już czepialstwo i rzecz gustu, W obu przypadkach środowisko jest czynnikiem popychającym jednostkę w obłęd, ale znów. Joker idzie banałem - rozwarstwienie społeczne, bieda itp. Nowy Jork u Scorsesego śmierdzi kacem po wietnamie, dragami, prostytucją i zepsuciem. Joker nie jest przecież materialistą, dlaczego więc takie problemy popychają go w obłęd? Reakcja Travisa jest moim zdaniem bardziej umotywowana otoczeniem. Gardzi on tym co widzi, nienawidzi tego i w końcu postanawia zareagować.

3) Te oczywiste wstawki z urojeniami. SRSL LOL ROTFL !!!! Już 20 lat temu w pięknym umyśle śmierdziało to taniochą i chodzeniem na skróty, po tylu latach i tylu filmach jadących na tym patencie, to w ogóle trzeba być wyzbytym z jakiejkolwiek odrobiny kreatywności, żeby taką ścieżką podążać. I jeszcze film jest skonstruowany tak, jakby to miał być zaskakujący twist xD. Ręka do góry kto był w szoku?
Taksówkarz nie potrzebował takich zagrywek, a mimo to każdy był w stanie zauważyć degradacje psychiki Travisa. Da się? Da się, tylko trzeba nie traktować widza jak debila, którego należy prowadzić za rączkę.

4) Travis to ciekawsza postać. Czy Joker powiedział tym filmie jedną ciekawą linijkę? Tylko pierdoły w stylu "all i feel is pain" (thanks, bro, nie zorientowałem się, że ci smutno), albo scena końcowa o której w ostatnim punkcie. Ja rozumiem, że on ma być żałosny, słaby i pozbawiony charyzmy, ale czy nie ciekawiej byłoby jednak potowarzyszyć przez 2 godziny, komuś kto ma jakiekolwiek poglądy?
Pierwszy monolog Travisa jest wart więcej niż WSZYSTKIE słowa, które wypowiada Joker na przestrzeni filmu.

5) Tylko ja uważam, że końcowa scena jest żenująca? To jest właśnie apogeum dosłowności. Serio, każdy zdążył się już zorientować, że ci smutno, nie musisz wygłaszać banalnych manifestów.
Travis motywowany tym co widzieliśmy przez ostatnie dwie godziny nie musi wykładać monologu, żeby każdy wiedział o co mu chodzi. Wchodzi do burdelu i bez słowa robi masakrę i każdy wie dlaczego, nie musi nam tego wykrzykiwać do ucha!

Możecie wypisywać kolejne punkty, albo odbić moje argumenty jak się wam chce. Ewentualnie jak macie 16 lat i przymierzacie się do 24 seansu Jokerka, to możecie spróbować obejrzeć lepszy oryginał.

Pozdrawiam.