nie rozumiem, dlaczego wybrał tę z gorszymi cyckami

ten film pozwala zrozumieć jak wielką potęgą jest proces socjalizacji, wychowania, jak
ważna jest kultura i tradycja.to jeden z tych filmów, które przynoszą więcej satysfakcji raczej
po niż podczas oglądania. proces wdrażania nas w życie, opakowuje nasze potrzeby, żądze
i instynkty, tak abyśmy mogli je zaspokajać...

A te półtora godziny mogłem przeznaczyć na mecz Augsburga z Bayernem ( w przerwie opędzlować skwerek z jesiennych liści). To jest właśnie ta cała "sztuka współczesna". Matka pozwalająca na kazirodczy stosunek swoich dzieci. Ojciec bijący kasetą video po głowie córkę. Największe patologie zyskują miano "artyzmu". Im...

Mam problem z interpretacją tego filmu, z jednej strony widzę w nim bardzo ciekawą, metaforyczną opowieść, z drugiej - niezrozumiale proste studium sadysty.

Zacznę może od tego drugiego wariantu, który bliższy jest większości interpretacji które widziałem. W tej opcji ojczulek jest sadystą, tresującym swoją rodzinę...

Ten film jest tak żenująco pusty, drażni każdym elementem, który ma niby wzbudzić kontrowersje. Powtarzalność scen i zachowań znosi jakikolwiek element napięcia, nie czuć tu w ogóle psychologii postaci. Rozumiem, że usłyszę w odpowiedzi, że przecież to wina ojca, który tak rozwalcował osobowość każdego z domowników. Do...

Zupełnie nie pasuje i tworzy trochę nierealne oczekiwania wobec dzieła.
"Gdy rodzeństwo ogląda film przyniesiony przez znajomą, zaczyna podejrzewać, że prawdziwy świat różni się od tego, który pokazują im rodzice. " - ? WAT? Filmu nie oglądało rodzeństwo, tylko Starsza. I też wcale nie wiemy, co to był za film, ile...

Rzeczywistosc jest wystarczajaco obfita we wszelkie patologie, zeby jeszcze raczyc sie nimi w kinie.
To juz jest nudne, nic nie wnosi, niczym nowym nie zaskakuje a tylko odbiera apetyt na zycie. Bo, ze
niektorzy maja totalnie zryty beret, lub mowiac jezykiem poetow, sa dokumentnie posrani, to zadna
nowina.

Bo ja uważam, że scena ta miała pokazać analogię do Ikara, który chciał się "wyrwać" przez co stracił życie. Nie wiem, czy tak stało się z tą dziewczyną, ale wydaje mi się, że tak. Może jeszcze coś w stylu Dantona, że rewolucja zjada własne dzieci, czyli nie buntuj się i nie walcz z systemem bo i tak zginiesz.

Miałam wrażenie jakby to był jego film. Po obejrzeniu "Kła" poczułam się jak po "Funny Games" albo "Siódmym kontynencie". Strasznie mocne wrażenie.

Po obejrzeniu filmu "Lobster" miałem bardzo duże oczekiwania. Homarowi przyznałem dziesięć gwiazdek. Niestety bardzo się rozczarowałem. Kieł to studium sadyzmu i trudno doszukać się w nim jakiejkolwiek głębi. Po obejrzeniu pozostaje jedynie niesmak. Wyłącznie dla ludzi o mocnych nerwach lubiących chore klimaty.

W końcówce filmu córeczka tatusia dziko tańczy. Czy aby przypadkiem nie odwzorowuje ona układu tanecznego (treningowego) Jennifer Beals do piosenki 'Maniac' Michaela Sembello?

A tak serio. Film poturbował mnie... i to dotkliwie. Brutalność, która z niego wyziera po prostu wali obuchem w łeb. Witkacy pisał coś o zbydlęceniu człowieka...tutaj dla odmiany mamy skundlenie. HAU HAU

Wysoka ocena tego filmu świadczy o poważnych zaburzeniach społeczeństwa. Jestem perwersyjny wyuzdany i zboczony - ale boję się zapytać co tam macie w głowach.. Film nudny, zryty, reżyser próbował pokazać swoje zryte pragnienia z pogranicza bdsm i sexu rodzinnego

W sumie to nie wiem, czy większym szajbusem był ten ojciec, czy może matka wiedząca co się dzieje i siedząca dobrowolnie w tym odosobnieniu. I jeszcze te ich określenia: zombie, klawiatura... Film do tego stopnia stopił mi mózg, że zacząłem się głupio śmiać, gdy koleś kupił ryby, wrzucił je do basenu, a następnie...

Przyznam, że film dobry, co reżyser chciał w tym filmie ukazać? Przemoc? i tak wszędzie jej pełno....

Życie i tak jest smutne a czasami nawet okrutne, więc po co jeszcze bardziej się dołować oglądając takie filmy.
Ten film do mojego życia nic nie wniósł z wyjątkiem paru chwil przemyśleń
A na dokładkę totalnie mnie...

A zatem – kolejno: „Kieł”, „Alpy” i „Lobster”. Każdy z nich doskonale różny – osobny, zarazem dostrzega się we wszystkich tych obrazach filmowych wspólny mianownik: oko i rękę Lanthimosa, mówiąc oględnie. Przyjrzyjmy się najpierw temu wspólnemu mianownikowi – co konkretnie łączy te filmy, co pozwala nam odbierać ich...

Nie dlatego że jest obrzydliwy czy cokolwiek - to był sens filmu, trudno że niektórzy tego nie zrozumieli. Ten film jest beznadziejny bo jest nudny i nie ma zakończenia - i uważam że to albo przykład arogancji reżysera/scenarzysty, albo brak talentu.

W ogóle, ten nurt kina europejskiego istnieje chyba tylko żeby...

chore