No tak,w paru fragmentach trudno się było nie uśmiechnąć (ballada śpiewana w barze zaczynająca się od słów "Nie pal w łóżku papierosa",ekspresja japońskich aktorów,jedyne w swoim rodzaju sceny erotyczne),ale w finale jednak śmiech mógł widzowi uwięznąć w gardle.Co do wartości-spierać by się można również,bo (o dziwo?) parę wątków scenariuszowych tego filmu po głowie mi się tłucze.A to już nie tak mało.

które wątki?? - jakby to powiedział Pan Gąsienica: wytłumacz się.

1.Zemsta na obleśnym spekulancie dokonana przez jego własnego syna ?
2.Wejście w rzeczywistość sprzedawania własnego ciała.
3.Wadza a seks. Zauwazylaś,ze co pożycie to jakaś zależność? Jakaś forma wykorzystywania?

1. niby zemsta, ale jak dla mnie nie do końca. Chłopak był chory psychicznie i mógł nie do końca zdawać sobie sprawę z tego co robi...
2. oka.
3. jak najbardziej, choć np. laska z którą mieszkała główna bohaterka jakoś nie czuła się wykorzystywana, jak mniemam.

a co sądzisz o samych aktach?? po mojemu obleśne one były i wcale się nie dziwię, że kobiety były takie bierne (pomijając już samo poczucie wykorzystywania)...

1.Ale jaka byla w tym przewrotność-gwalt syna na ojcu,który jakiś czas wcześniej podrzucil mu do konsumpcji kobietę w sposób jaki podrzuca się ochlap psu.I nawet piosenka dotychczas dzialająca uspokajająco nie pomogla...

No wiesz-film jest z 1969r. i wydaje mi się,że większość kinematografii na świecie dopiero powoli rozkręcala się w temacie odważnego pokazywania seksu na ekranie.Poza tym,przeca wiesz,że Japończycy to specyficzny naród jest...

w ogóle traktowanie kobiet w tym filmie było dziwne, ale może u nich to standard - jak piszesz: specyficzny naród... one niby były tylko ciałami, ale podczas, hm, akcji wiadomej, tym facetom jakby zależało na tym, żeby tym ciałom było dobrze (vide mizianie) - one były właściwie bierne, to faceci przejmowali inicjatywę. W tych zbliżeniach było dużo szacunku, choć w sposób w jaki się zaczynały pokazywał podrzędną wartość kobiety. Jakoś tak.