W 1958, młody reżyser Roman Polański kręci film krótkometrażowy "Dwaj ludzie z szafą". O przygotowanie ścieżki muzycznej prosi jednego z najbardziej docenionych ówcześnie pianistów jazzowych: Krzysztofa Komede. W ten sposób zaczyna się owocna współpraca dwóch artystów, która trwać będzie dziesięć lat. Komeda skomponował muzykę do takich filmów jak "Nóż w wodzie", "Nieustraszeni pogromcy wampirów" albo "Dziecko Rosemary".
Obraz dokumentalny w reżyserii Claudi Buthenhoff-Duffy, przedstawia postać polskiego jazzowego pianisty, na podstawie wspomnień Romana Polanskiego, Andrzeja Wajdy czy Henninga Carlsena. Film skupia się szczególnie na muzyce, a dzięki zdjęciom archiwalnym przywołuje klimat dawnych lat. To portret, genialnego kompozytora muzyki filmowej, który umiera tragicznie i przedwcześnie w 1968 roku.

Filmowy esej na temat muzyki i jej odniesień do życia wielkiego artysty Krzysztofa Komedy - Trzcińskiego, lekarza, pianisty jazzowego i kompozytora muzyki filmowej, twórcy znanych w świecie standardów jazzowych, autora muzyki do filmów Romana Polańskiego: "Nóż w wodzie", "Matnia (1966)Matnia" i "Dziecko Rosemary". Dokument opowiada też o jego postawie wobec przemian społecznych, politycznych i kulturowych w okresie powojennym oraz o exodusie polskich artystów w latach 50. i 60. Krzysztof Komeda był symbolem artystycznej opozycji w komunistycznej Polsce lat 50. i 60. Wyjechał do Ameryki, gdzie zobaczył całkiem inny styl życia. Zmarł w 1969 r. w wieku 38 lat po tragicznym wypadku w Los Angeles. W filmie Krzysztofa Komedę wspominają m. in. Roman Polański, Tomasz Stańko, Jerzy Skolimowski, Andrzej Wajda, Zofia Komedowa. Ilustrują są materiały archiwalne oraz fragmenty filmów, do których muzykę skomponował Krzysztof Komeda.