W sumie film o niczym. Jest rok 1945, z Polski wraca w domowe strony Sasza. Szuka zaginionej ciotki, ale nie może odnaleźć żadnych informacji. Trafia do wioski, gdzie przygarnia ją głuchy leśnik; powoli dziewczyna aklimatyzuje się, jednak czuje się wyobcowana, a na dodatek od współmieszkańców czuje stale płynącą animozję (jakoby chciała im podkraść człowieka?). Postanawia uciec, wtedy napotyka ją ulewa. Całą przemoczoną znajduje ją jedna z lokalnych kobiet, przygarnia i przekonuje do zostania. Nagle mamy scenę w lesie, gdzie ogłoszony jest koniec wojny, hurr durr i wielka radość.

Do końca nie wiem, o czym był ten film. Ładne są zdjęcia, ale scenariusz rozlewa się w jakąś niezrozumiałą i nudną, melodramatyczną papkę, która absolutnie do niczego nie zmierza. Film niczym się nie wyróżnia, a przez wszędobylski chaos, bezwartościowy