Dziwne, właśnie wg mnie Nabokov nie używa bezpośrednich sformułowań, tylko potrafi opisać tak, że nie brzmi to obscenicznie a wręcz pięknie. Ja sama byłam mocno zaskoczona, że tak newralgiczny temat można ubrać w takie słowa że nie budzi to odrazy a wręcz że sympatyzujemy z głównym bohaterem. Tak czy inaczej uważam, że powieści daleko do wulgarności ale każdy postrzega inaczej :)

Również odnoszę wrażenie że język Nabokova i bardzo dokładne rozbicie psychologiczne popędu do młodej dziewczynki z perspektywy pierwszej osoby sprawia że osobiście nie potrafiłem postrzegać zachowania Humberta Humberta jako złego. W jakiś sposób się go rozumie, nawet usprawiedliwia. I również zgadzam się że język którego używa przykrywa mokrym kocykiem całą "obrzydliwość" tej niezdrowej seksualnej fascynacji, wręcz sprawia że staje się piękna. Żal tego szamoczącego się ze swoimi demonami dojrzałego pana:)