Film Ludzie, których znam trzyma się li tylko na jednej roli, roli Ala Pacino oczywiście, tylko dla niego warto ten film obejrzeć, tylko on nadaje trochę głębi tej płytkiej historyjce, jakich wiele (motyw gwiazdki mogącej skompromitować znane osobistości jest dość wyeksploatowany, wystarczy przypomnieć np. brytyjski Skandal Catona - Jonesa i tuzin pomniejszych filmów) . Pacino jest tu po prostu niesamowity, sterany życiem, upokarzany na każdym kroku, wyrzucony niemalże na śmietnik showbiznesu, ale nie sprzedajny, starający się do końca zachować własną godność (choć może jego słowa temu przeczą), walczący o ideały z lat młodości, ważne sprawy, które poza nim nikogo nie obchodzą i nic już we współczesnym świecie blichtru nie znaczą .Dzięki Pacino ta banalna opowiastka urasta niemalże do rangi moralitetu o zmarnowanym życiu i straconych szansach ...Poza tym udana rola Kim Basinger, taka ciepła, przyjacielska, "odpoczynek wojownika" i ostatnia nadzieja na odkupienie, zupełnie inna niż jej zwykłe lodowe femme's fatale's ...Radzę zwrócić uwagę na plakaty w biurze Wurmanna, mnóstwo dodatkowych smaczków ...