Edwin Honig, znany amerykański poeta, tłumacz i wykładowca literatury, pod koniec życia zaczął cierpieć na chorobę Alzheimera. W czasie pięciu lat choroby (Honig zmarł w 2011 roku) towarzyszy mu kamera dokumentująca proces stopniowej utraty kontaktu z rzeczywistością. Film, nakręcony przez kuzyna Honiga Alana Berlinera, to intymny portret poety, a także poruszająca opowieść o ludzkiej pamięci. Reżyser filmu, Alan Berliner, to prywatnie kuzyn Honiga. Towarzysząc mu z kamerą, rozmawiając z innymi członkami rodziny, przyjaciółmi, współpracownikami i studentami profesora, a także czerpiąc z zasobów rodzinnych archiwów, Berliner tworzy intymny portret swojego wuja.