Moment, kiedy zapomnę tą historię będzie chwilą, w której przestanę być człowiekiem. Pozdrawiam :)

Ładnie powiedziane - raczej napisane. To niesamowite, jak w dużym stopniu za pomocą odpowiednio skomponowanej muzyki i realistycznie przedstawionej historii można manipulować z powodzeniem ludzkim umysłem. Mi jednak to wcale nie przeszkadza ;). Proponuję obejrzeć wersję japońską - tak dla porównania.

Nie wiem czyim umysłem, bo mnie jakoś ta historia niezbyt porusza - no i zachowanie psa bardzo dziwaczne - bez sensu jak dla mnie był fakt, że nie został z córką Richarda. To było durne ;x

Ona nie dałaby mu takiego szczęścia. Pies potrzebował bezwzględnej uwagi a ona nie mogła mu jej zapewnić ze względu na dziecko.

Nie pomyślałem pod tym kątem, bo nie mam jeszcze dzieci - ale trafna uwaga, i bardzo możliwe, że masz rację :)

Dobrze, bardzo dobrze to opisałeś :) Miałam to samo a do tego porównałam sobie z moim psem który umarł dosłownie rok temu :( Jestem 2 godziny po tym filmie a dalej zbiera mi się na łzy.
Polecam każdemu, kto uważa swojego psa i nie tylko za najlepszego przyjaciela.