Być może jestem przyzwyczajony do innego społeczeństwa niż to ukazane w filmie, ale wg mnie film i bohaterowie są zbyt odrealnieni, mimo, że teoretycznie są elementami normalnego Świata. Dwóch dziwolągów na jednej ulicy to trochę dużo. Nie nazwę normalnego zachowania kobiety, którą mimo, że po ciężkiej traumie zachowuje się jak nastolatka z podwórka i idzie się bawić całe dnie ze znajomymi z na przeciwka zostawiając w domu męża z dzieckiem. Obraz społeczeństwa w filmie mocno przerysowany ; np. nagrywanie wykrwawiającego się Steve-O przez jakiegoś chłopaczka zamiast mu pomóc. Z jednej strony mamy dobrze zbudowanego czarnego faceta, który woli uciec do taksówki niż zmierzyć się z połowę mniejszym Steve-O a z drugiej jakiś fagasów co go zaczepiają na karaoke ; nabijając się z niego. Niby tej patologii nie ma, ale z drugiej strony jest. Końcówka przewidywalna. Ogólnie fajne nowatorskie ujęcia kamery, czy łączenie przebojów ze scenami w filmie tworząc teledyski. Prócz tego na plus budowanie napięcia czy pokazanie zachowań międzyludzkich w normalnej rozmowie ; jednak treść i poczucie humoru bohaterów mocno mnie żenowało. To co ukazane było w filmie jakby odzwierciedlało nam to co chcą nam pokazać bohaterowie ich uczucia i radość lepszymi chwilami, bo przecież wiadome było od początku, że Steve-O będzie miał w końcu sprawę w sądzie i gdzieś trafi, ale nam pokazywano jakby to był jakiś odległy problem z innej planety. Ogólnie film fajny jako ciekawostka. Specyficzny, nie do każdego trafia ; do mnie nie trafił.