Takich filmów już nie robią. Jeśli w dzisiejszych czasach kręcą film o chorobach, ciężkich przypadkach, odmienności są to zazwyczaj filmy pokroju "Gwiazd naszych wina", typowe, patetyczne, wyciskacze łez. Pretensjonalne do bólu.
"Maska" to film niesamowicie lekki, choć oczywiście jest kilka momentów bardzo poruszających. Mądry ale nie pouczający. Smutny ale bez patosu. Film który ma rzetelny początek, rozwinięcie i piękne zakończenie. Bez żadnej papki i rozdrabniania. Bez żadnych niepotrzebnych scen. Wszystko jest tu przemyślane. Postać Rockye'go budzi ogromną sympatię. Bohater nie irytuje wymuszonym poczuciem litości czy współczucia. Widz czuje, że chciałby mieć takiego kumpla, usiąść z nim w ławce, zapłacić mu 3 dolce za korki z matmy, pójść z nim na piwo, pojechać na obóz, wsiąść na motor i zwiedzić Europe. Widz po paru minutach zaczyna traktować głównego bohatera zupełnie normalnie, jak jego matka - znakomita Cher!, jego znajomi, dziadkowie. I to jest największe, moim zdaniem, osiągnięcie tego filmu. A morał? Morał oczywiście jest ale kompletnie nie narzucony. Każdy znajdzie dla siebie jakieś przesłanie. Ja znalazłam. :)