Malinka dla Cippoli byłaby rewelacyjnym zwieńczem jego kariery, słowo daję :')

Mówię to w pozytywnym sensie of kors, jako że taki Verhoeven przekuł ją w manifest własnej tożsamości i miejsca w świecie jako reżyser

łooo, człowieniu, moja wyobraźnia wprost tańczy do twojej koncepcji, a nawet tańczy wzdłuż, wszerz, wspak i w poprzek!

to byłoby wprost genialne, jakkolwiek na pewno się nie stanie. coppola nie miałby przysłowiowych a z chowu ściółkowego, ażeby odebrać tę nagrodę.. zresztą, tu nawet nie chodzi o jajka, chodzi o zwykłe poczucie humoru. braknie mu dystansu do własnej wizji, aby przyjść, usiąść, odebrać i jeszcze podziękować - a tym samym przebić balonik tej iluzji.

jestem wręcz pewien, a nawet pewien wnożnie, pozycyjnie, na gesty i na noże, że siedzi sobie teraz na chacie (o ile ma jeszcze chatę) (a w niej na czym siedzieć), chłepta dżin (o ile jeszcze stać go na dżin) i wmawia sobie geniusz nadludzki nierozpoznany przez maluczkich..

wracając do twojego konceptu, nawet pobieżny rzut (trzecim) okiem na dokonania obu panów wystarcza, aby odpowiedzieć sobie na pytanie:

u którego z nich komizm jest wynikiem świadomej intencji twórcy, u którego zaś jest niezamierzonym efektem ubocznym, który rozbryznął się po matrycy..

nie zapominajmy też o jednym: otóż jest bardzo silna konkurencja w postaci paranoi obopólnej udzielonej todda philipsa i jego Jokera..

megalopolis lepszy od jokera pod tym względem że rzeczywiście odlatuje w czymś więcej niż w tylko swoich założeniach i rozpada się żywcem jak ten elektryczny samochód ze złomu w top gear (i fajnie się to wszystko ogląda, jak się rozpada xd)

no tak, a do tego wszystkiego dochodzi jeszcze słuszny bo słuszny ale jednak słuszny wiek twórcy, który z całą pewnością żadnego innego filmu nigdy już nie zrobi; w przeciwieństwie do phillipsa, który zrobi ich jeszcze pewnie ze dwadzieścia.

także z której strony nie patrzeć, to te Megalopolis jednak lepsze, bo tak niedobre, że aż niezłe, a to tak jasne, że aż oślepia.

przekonałeś mnie!