3), 5) tak, książkę napisał sam Charriere, w Empikach jest niedostępna, ale mi udało się ją znaleźc w pewnej zapomianej bibliotece w Lublinie.

1) Pewnie było to związane z rozmowami jakie wódz wioski prowadził z handlarzami, to rzeczywiście dość zagadkowa część filmu.

4. Według książki uciekł w końcu na worku wypchanym kokosami, więc wypisz wymaluj jak
w filmie.

3. Czytałem, że podważa się całkowitą autentyczność książki, tj. wg niektórych Henri
Charriere nie przeżył wszystkiego, co opisał (film jest właściwie dość luźną
adaptacją, więcej jest różnic niż punktów wspólnych), tylko poskładał do kupy różne
więzienne opowieści, co czyni go postać w stylu Chucka Barrisa z "Niebezpiecznego
umysłu", no ale. Czyta się nieźle.

Podobno w 2005 roku jakiś inny Francuz upierał się, iż to on był prawdziwym
Papillonem. Można by nakręcić o tym drugi film, jak mniemam.

Najważniejsze, że realia więzienne chyba zostały odwzorowane.

5. Ja dostałem na Allegro za 9 zł, więc tam też sugeruję przeczesywać w poszukiwaniu.

1. W książce dotarł na terytorium indian Guahira pomiędzy Kolumbią a Wenezuelą. To
było jakieś terytorium sporne chyba i w efekcie Indianie sobie tam żyli w spokoju.

1. Historia z Indianami opisana jest inaczej w książce i inaczej w filmie. Po obejrzeniu filmu miałem podobne do Twoich wątpliwości, w książce jednak sprawa jest wyjaśniona jednoznacznie: Papillon po kilku miesięcznym pobycie postanowił powrócić do Francji celem zemsty na winnych jego niesprawiedliwego skazania. Obiecał, że wróci. Potem podobnie jak w filmie został pojmany w Kolumbii i trafił z powrotem na zsyłkę.
2. Książka i film trochę się różnią pod tym względem. W zasadzie film najbardziej skupia się na pierwszej ucieczce Papillona i rzeczywiście wtedy z dwoma kompanami dotarł daleko przez Curacao, Trinidad aż do Kolumbii. Trwała jeśli dobrze pamiętam prawie rok. Potem jeszcze kilkukrotnie uciekał, w filmie jest to pominięte w większości, mimo iż wcale nie były to ucieczki mniej spektakularne.
3. Książka została napisana przez Papillona. Co do autentyczności to uważam, że w większości jest prawdą, fakt, że spisywał to 25 lat potem mógł spowodować wiele przeinaczeń, ale podobno dosyć mimo to wiernie jest oddana jego historia. Francuski wydawca w przedmowie zapewnia, że mimo tych drobnych nieścisłości opowiedziana historia ma pokrycie w faktach. Ja czytając Papillona miałem często uczucie, że Henri zawsze stara się przedstawić siebie za wszelką cenę w dobrym świetle.
4. Końcówka nie została wymyślona na potrzeby filmu, w książce jest niemal identycznie: związane worki wypełnione łupinami kokosa, z tą różnicą, że nie uciekał sam a z przyjacielem (który jednak nie przeżył). W przeciwieństwie do filmu nie był to jednak koniec ucieczek Papillona, gdyż po dotarciu do brzegu i wielu perypetiach dostał się do Gujany Brytyjskiej, w której całkiem nieźle mu się powodziło, a skąd po kilku miesiącach ponownie dał drapaka, na tyle pechowo, że trafił do więzienia w Wenezueli, skąd jednak został wreszcie zwolniony w sierpniu '44 roku. Potem zamieszkał w Caracas, ożenił się i doczekał córeczki. Tak kończy się książka.
5. Raczej na allegro, w polsce jeśli się nie mylę książka nie była wznawiana od połowy lat '90.

Tak na marginesie dodam, że choć książka jest ciekawa i świetnie się ją czyta to jednak wyżej cenię film. Absolutna perełka 9/10.

1.) Wg mnie zniknięcie tubylców można wytłumaczyć obawą przed zemstą innych handlarzy(w filmie jest scena gdy wódz plemienia wymienia perły za jakieś przedmioty z handlarzem , a następnie ukazuje się kadr gdzie na pierwszym planie owy handlarz wisi głową do dołu najprawdopodobniej już martwy a w tle całej sytuacji przygląda się Papillon)....moim zdaniem film jest arcydziełem cały czas trzyma w napięciu świetnie się go ogląda fenomenalne role Steve'a McQueen'a oraz Dustin'a Hoffman'a....10/10

A może Indianie byli ludem ruchliwym, zmieniajacym łowiska i miejsce zamieszkania. wyruszyli w nowe miejsce, nie chcąc zabierac obcego ze sobą. handlarz tylko wymieniał towary (perły za jakiś badziew).
film genialny. genialne postaci, świetny scenariusz, lepszego zrobić chyba nie można.

1. znikają po namalowaniu / wytatuowaniu na piersi wodza - motyla. moim zdaniem, "odfrunęli" - odeszli. papillon trochę był na tej wyspie nim wódz mu to nakazał (nie sądzę, by "poprosił"), dojrzeli do przemieszczenia się.
(oglądałam tylko film)