Film, który ciekawi i wciąga absolutnie od początku do końca bez chwili na ziewanie i
rozglądanie się, bez pojawiających się krytycznych myśli, uwag, na które nie ma po prostu
czasu, ponieważ w każdej sekundzie jest zamysł, każdy kadr to złożona kompozycja. Film
otwierający szeroko oczy i stawiający umysł na baczność. Takie filmy to prawdziwe rewolucje!
(Non, c'est la revolution ! :)) Umysł znudzony, wręcz uśpiony amerykańską przewidywalną
produkcją denerwującą bardziej niż karmiącą, tylko czasami na kilka sekund zaspokajającą
pragnienie poznania czegos nowego, czy też zamęczony europejskimi historyjkami okrojonymi
z patosu za to dla odmiany ukazujacymi brutalnosc zycia bez happy endu i bez rozwiązan a
często z jakims odrezyserskim cięzarem z którym nie wiadomo pozniej co zrobic. Zlozonego
obrazu, wielowymiarowego, którego nie można szybko skategoryzować, tak jak czyichś żyć,
jest jak na lekarstwo. I Dolan z Laurencem i pozostalymi produkcjami jest lekarstwem! Głos
młodego pokolenia, które ma mozliwosc i odwagę mówić swoim glosem jest lekarstwem!
Oceniając nie można pojsc ani w kierunku dobro-zlo ani tragedia-komedia, tam są po prostu
emocje, prawdziwe emocje i życie, tak jak to życie pojmują CI, którzy potrafią go prawdziwie
doswiadczac, a nie przezywac czyjs scenariusz. W filmie Dolana jest wszystko - poruszone
różne współczesne problemy społeczne, ludzkie dramaty, szukanie rozwiązań, próby
odpowiedzi na najtrudniejsze pytania egzystencjalne, jest humor, łzy, szaleństwo, prawdziwe
uczucie, walka o wolność i przynależność i możnaby tak wymieniać i wymieniać. Jeżeli ktoś
mowi ze to juz bylo, lub ze film jest za długi ... to po pierwsze NIE jest to film skierowany do
jego wrażliwości oraz światopoglądu. Zwyczajnie nie rozumie o co chodzi bo jego umysł
ukształtował się "inaczej". Z pokorą powinien odejść. UWAGA: Jeśli filmy jakie obejrzałeś w
życiu to głównie kino amerykańskie lub komercyjne produkcje nie jesteś gotowy do
wydawania opinii na temat filmów tak złożonych. Film jest absolutnie DOSKONAŁY! Dolan nie
zatraca poczucia rzeczywistosci. Czasami pozwala sobie na odjazdy ale są one tak umiejętnie
wplecione, że działają na korzyśc, dodają smaku. Nie miejmy za złe, że próbuje różnych
środków wyrazu i trudzi się by dzisiejszego widza jeszcze czyms zaskoczyć,
usatysfakcjonować go, zaspokoić pragnienie nowości, swiezosci. Nie jest to zadanie łatwe, a
ten młody człowiek tego dokonuje. To nie jest ktos przypadkowy, Dolan jest w swiecie
filmowym od dziecka, ma kontakty i wie doskonale jakich aktorów dobrać. Obsada jest po
prostu genialna! teatralna. Wybitny rezyser i jak już ktoś swietnie to ujal na tym forum, zdaje
się ze Dolan czego by nie kręcił, niezależnie od tematu „i tak obramuje to pięknymi obrazami i
wyjdzie świetny film”. Chociaz jak dla mnie 60 % pracy wykonali tutaj aktorzy, wstawki Dolana
z odpowiednią muzyką, slow motion – już charaterystycznym dla niego są dodatkowym
urozmaiceniem i powodują że emocje rosną, ciekawość wzrasta, on ma jakby wyliczone kiedy
widz się znudzi i wtedy muzyka i jedziemy, nie pozwala nam przysnąć. 2,5 h! Mogłabym
ogladac nawet 4 h Dolana i zdawałoby się jakbym zawiesiła się w czasie. Dziękuję Xavier
Dolan! Robisz nam to co powinno robić prawdziwe kino – pozwalasz oderwać się nam i to
całkowicie od naszej codzienności. Ale jednocześnie tylko na tyle by nie zatracić zupełnie
poczucia rzeczywistości (odrealniającym filmom po których trzeba dochodzić do siebie i
reżyserom karmiącym nie nas a swoje ambicje mówię kategoryczne: NIE!). Być może chodzi o
to, że w końcu mowi do nas nasze pokolenie i dopiero TO naprawdę można poczuć!