Piękny film, pełen emocji, ale napisy końcowe rozwiały wszelkie wątpliwości. W napisach twórcy dziękują za pomoc Romanowi Abramowiczowi- kasjerowi Putina, który zakupił na jego polecenie klub piłkarski Cheelse.

W tym momencie wszystko stało się jasne. Rosja przedstawiona jako miejsce, gdzie człowiek człowiekowi wilkiem, gdzie wódka jest jedynym sensem życia. Główna bohaterka jest pozytywną postacią, jej wnuczka również... i oligarcha naftowy. Reszta ludzi jeśli nie degeneraci, to ludzie całkowicie znieczuleni rzeczywistością.

Wracam do oligarchy, wypowiedział dwie, trzy kwestie. Że nigdzie się nie rusza, że nie po to harował dla siebie i innych, oraz tutaj jest jego ojczyzna. Rozmawia z żoną grzecznie, mówi o lekarzu i nagle się zaczyna źle czuć. Zabrał staruszkę do siebie, odprawił z torbami podarków, a jedną z jego woli pośmiertnych -przekazanie bohaterce całej cysterny paliwa. Jaki wniosek? Ano jaka Rosja jest, taka jest z całą tą brzydotą itd., ale my oligarchowie ( z Abramowiczem na czele) jesteśmy patriotami, majątków do grobów nie zabierzemy, ze zwykłymi ludźmi się podzielimy.

Charakterystyczne jest pokazanie na samym początku oligarchy, najpierw rozmawia przez telefon o wątkach jak wyżej wspomniałem, a potem długie ujęcie na nowoczesne rafinerie, jakże odmienne od zacofanego całego kraju.

Jest też scenka, jak zapijaczony kierowca TIRa mówi, że patyk wsadzisz w ziemie i tryska ropa, Rosja to nasz skarb z oceanem ropy, a NATO to może nam wała. To chyba najlepsze i najkrótsze podsumowanie oceny rzeczywistości przeciętnego Rosjanina.

Reasumując, piękny, emocjonalny film, ale jak widać manipulacja. Niedawno widziałem film "Lotnik" to znów siermiężna propaganda o II WŚ, takich filmów Rosjanie robią na pęczki. W obliczu wojny na Ukrainie wszystko zaczyna nabierać namacalny charakter.