"Najdłuższe pożegnanie" (The Longest Goodbye) Ido Mizrahy’ego to rozprawienie się z mitem podróży kosmicznej jako fascynującej, pełnej atrakcji przygody. W swoim filmie reżyser postanawia pokazać, jak wygląda codzienne życie na stacji krążącej na orbicie wokół Ziemi. Brak kontaktów społecznych, prywatności i wymuszona izolacja kojarzą nam się z czasami pandemii bardziej niż misją ratowania planety przed nadlatującą asteroidą. Równocześnie ten piękny film, pełen spektakularnych zdjęć jest ciepłą opowieścią o odwiecznym dylemacie, przed którym staje ludzkość - oczy lepiej pozostać w domu, z najniższymi czy wyruszyć w podróż w nieznane, żeby odkryć miejsca, gdzie nikt jeszcze nie był? W filmie pojawia się postać doktora Hollanda, psychologa z NASA, który bada wpływ długich misji na psychikę astronautów.