Film jest dobry. Świetnie aktorstwo, zdjęcia (momentami ciemne). Od pewnego momentu reżyser się lekko gubi, wprowadza mały chaos do narracji. Dobrze przed projekcją przeczytać biografię, choćby na Wikipedii (ale angielskiej, dokładniejsza). Świetna końcówka z tytułowym "Niczego nie żałuję", potem cisza... i napisy. Każdy z Polsce zna Edith Piaf, mało kto wie (ja nie wiedziałem), że była alkoholiczką, morfinistką, łamał ją reumatyzm, niedociągnęła do 60-tki. Trafiła na odpowiednich ludzi, którzy pociągnęli jej karierę. Ten film to pewien rodzaj memento. Polecam.