Netflix przyzwyczaił nas do kiepskich lub bardzo słabych produkcji z kilkoma wyjątkami a w zasadzie jednym (Nieoszlifowany diament). Zwłaszcza powielana do porzygu koncepcja uśmiercania głównego bohatera czy nieistotne dla fabuły tęczowe wątki. Ale do brzegu. Film McKaya to strzał w pysk tezą, którą można przypisać do obecnej sytuacji covida czy globalnego ocieplenia (stawiam na te drugie ze względu na angaż DiCaprio aczkolwiek jest masa analogii do wirusa), która nawet nie stara się zmusić widza do refleksji. Problem w tym, ze film sam nie wie jakim gatunkiem chce być. Podejrzewam, ze zamysł reżysera szedł w kierunku dramatu, ale momentami (i to jak na 2,5h dość długimi) obrał kierunek komedii w stylu "movie 43" czy kolejnej części "Strasznego filmu". To co tak dobitnie chciał przedstawić reżyser/scenarzysta jako realny problemem stało się wręcz antytezą samej idei powstania filmu. Tak dzisiaj wyśmiewani "foliarze" i "spiskowcy" okazują się ostatnimi myślącymi ludźmi. Po pierwsze ukazanie osób na najwyższych szczeblach idących po trupach, po drugie eksperci, którzy mimo niezbitych dowodów są uciszani lub ignorowani a ci którzy zgadzają się z narracją polityków są gloryfikowani lub tworzeni (Greta - hał der ju Thunberg), po trzecie te tzw wolne media, które zaklamują rzeczywistość byłyby słupki oglądalności się zgadzały i po czwarte podział społeczeństwa w imie zasady - dziel i rządź. Generalnie film zdecydowanie za długi jak na tematykę oraz mało klarowny w swoim założeniu. Gdyby nie obsada to pewnie nawet bym nie wiedział o jego istnieniu. Oczywiście nie muszę chyba nadmieniać, ze nikomu poza grupką aktywistów nie zależy na zmianach klimatycznych a co do covida to już dawno przestało chodzić o wirusa.