Ten film byłby bardzo dobry i ciekawy, gdyby potencjał tkwiący w biografii Chucka Barrisa został maksymalnie wykorzystany. W końcu Kaufman był niezadowolony z tego, co ostatecznie powstało na podstawie jego scenariusza i twierdził, że Clooney mógł bardziej skupić się na bohaterach filmu, na ich psychice zamiast na budowaniu typowo holywoodzkiej intrygi. Ale mimo wszystko parę plusów w tym filmie można się doszukać. Niebezpieczny umysł w jakimś tam małym stopniu pokazuję machinę tworzenia kolejnych to co raz ciekawszych telewizyjnych show, machinę tworzenia "współczesnej telewizjii ogłupiającej ludzi infantylną rozrywką". Z kolei z drugiej strony mamy życie agenta CIA. Główny bohater jest gdzieś między tymi dwoma światami i stopniowo przestaje radzić sobie z oddzielaniem dwóch rzeczywistości, co całkiem nieźle udało się pokazać w scenie odbywającej się tuż po ślubie z Penny. Warto obejrzeć chociażby dla tego momentu.