Film jest bardzo optymistyczny. Nie jest to cukierkowa kolejna komedia romantyczna ! Wcale nie ! Osią filmu jest rozstanie córki gł bohaterki i jej depresja. Także oczywiście wyrzuty sumienia, podjęte kiedyś decyzje, styl życia. Meryl Streep może do kolekcji dodać kolejną zagraną przez siebie postać - jakże inną od choćby tej granej ww "Wrzesień w hrabstwie Osage" czy jakoś tak. Udawania, że jest w stanie zagrać WSZYSTKO. To genialna aktorka, może nawet najlepsza w historii kina. Szkoda, że Judit Foster tak mało gra bo jest równie utalentowana. Wracając do filmu ma jednak wady. Podstawową jest niespójność, ale nie w warstwie psychologicznej, tu wszystko jest ok, ale w warstwie fabularnej. Film tak naprawdę mógłby się skończyć jak Streep wyjechała od córki. Co było gdzie po godzinie. Naprawdę pojawił się fajny konflikt postaci, problemy i.... koniec. Potem cały czas śpiewanie, które nie sprawdziło się. Wielka szkoda, bo rola córki też zagrana super dobrze. Generalnie film trwał 100 min. Z czego tak naprawdę fajnych było 60min. Z takim potencjałem aktorskim i scenariuszem powinien być dłuższy, a wątek docierania się matki z rodziną powinien stanowić zasadniczą, "krwistą" część. Być może twórcy chcieli zrobić bardziej życiowy film, realistyczny bo w życiu pewno tak by było jak w filmie, ale wtedy mogli wziąć na warsztat dłuższy okres życia bohaterów i też wypunktować emocje, konflikty, racje. Generalnie dostaliśmy coś jak PILOT świetnie zapowiadającego się serialu, jednak bez... serialu.