film
Noc na Ziemi
Night on Earth1991
2h 9m
Pięć niezwiązanych ze sobą nowel ukazujących losy pięciu taksówkarzy w pięciu różnych miejscach na Ziemi.
Noc na Ziemi
reżyseria Jim Jarmusch
scenariusz Jim Jarmusch
produkcja Francja, Niemcy, USA, Wielka Brytania, Japonia
premiera 4 października 1991 (Światowa)
Ranking ról
Jim Jarmusch należy do wąskiego grona współczesnych filmowców, którzy mogą poszczycić się wielką wrażliwością na otaczający ich świat. Reżyser potrafi w nudnej, szarej rzeczywistości odnaleźć odrobinkę piękna i właśnie ten "okruszek" pokazać w swoich produkcjach. Jego filmy zdają się być wiernymi kopiami codzienności bez zbytnich ozdobników i... więcej
Film Jima Jarmuscha to nocny road movie, ale jest w nim tak dużo ludzkiego światła, że ciemność jest niemal niezauważalna. Z drugiej strony, wewnętrzna ciemność niektórych bohaterów jest czarniejsza niż noc. więcej
Opis filmu Noc na Ziemi
5 epizodów rozgrywających się równocześnie w różnych strefach czasowych, na różnych kontynentach i w różnych krajach. Każdy z nich wypełnia nocna jazda taksówką. W czasie jej trwania między taksówkarzem a pasażerem rodzi się swoista więź.
Informacje o filmie Noc na Ziemi
premiera 4 października 1991 (Światowa)
boxoffice $2 113 387 na świecie $2 015 810 w USA $97 577 poza USA
studio Canal+ (współudział) / Channel Four Films (współudział) / JVC Entertainment Networks / więcej
tytuł oryg. Night on Earth
inne tytuły LANewYorkParisRomeHelsinki (tytuł roboczy) USA
więcej
Rola Corky została napisana specjalnie dla Winony Ryder.
Film kręcono w: Nowym Jorku (Nowy Jork, USA), Los Angeles (Kalifornia, USA), Helsinkach (Finlandia), Paryżu (Francja) i Rzymie (Włochy).
Oryginalny tytuł filmu brzmiał (wszystkie wyrazy z małej litery) "lanewyorkparisromehelsinki".
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
No miejsca nowe postacie i problemy. Chętnie zobaczyłbym Tokio, Pekin moze nawet polski akcent warszawa albo kraków
Nie wiem, może mam jakieś prostackie poczucie humoru, może czegoś nie rozumiem, ale opowiadanie o owcach i żonie brata jakoś mnie nie bardzo śmieszy. I to mimo dobrej gry Benigniego.
Rozbroiła mnie za to część nowojorska. Helsińska bardzo poruszająca - i to nie tylko z powodu opowieści taksówkarza.
Najbardziej niesamowite w tym filmie jest chyba to, że zarówno w epizodzie w Paryżu, w Rzymie a nawet w Helsinkach, bohaterów grali rodzimy aktorzy i posługiwali się rodzimym językiem. Nie przypominam sobie innego anglojęzycznego filmu, w którym mówiono by po fiński i by aktorami byli prawdziwi Finowie. To bardzo...
